Στους περισσότερους από εμάς έχει συμβεί να δούμε ένα ζωάκι χτυπημένο ή άρρωστο στο δρόμο. Κάποιοι κάναμε κάτι για αυτό και κάποιοι αδιαφορήσαμε. Αλλά και στις δύο περιπτώσεις καλό θα είναι να είμαστε ενήμεροι για τις επιλογές μας.
Πρώτη αρχή. Ο μόνος που μπορώ να βασιστώ για να βοηθήσει άμεσα είναι ο εαυτός μου.
Πολλοί θα έχουμε ακούσει την φράση «Θα το μαζέψει η Φιλοζωική». Λίγοι όμως έχουμε αναρωτηθεί τι είναι αυτή η «Φιλοζωική». Τα φιλοζωικά σωματεία έχουν ιδρυθεί από ομάδες εθελοντών και βασίζονται αποκλειστικά σε προσωπικούς πόρους. Στο μεγαλύτερο ποσοστό είναι υπερφορτωμένοι με ζώα που οι ίδιοι έχουν περισυλλέξει ή τους έχουν παρατήσει και πέρα από συμβουλές που μπορούν να προσφέρουν σε σπάνιες περιπτώσεις είναι σε θέση να αναλάβουν οι ίδιοι το ζώο. Συνεπώς, όταν βρεθούμε στην κατάσταση ένα ζωάκι να χρειάζεται την βοήθεια μας πρέπει να ξέρουμε ότι πιθανότατα δεν θα επικοινωνήσουμε απλά με ένα σωματείο και θα έρθει να το πάρει. Θα πρέπει πιθανότατα εμείς οι ίδιοι να το αναλάβουμε και να φροντίσουμε για την μεταφορά του σε κτηνίατρο αλλά και την φροντίδα του στην συνέχεια.
Δεύτερη αρχή. Διατηρούμε την ψυχραιμία μας.
Και αποφασίζουμε αν πραγματικά είμαστε διατεθειμένοι να βοηθήσουμε αυτό το ζώο για όσο χρειαστεί με υπευθυνότητα. Συνήθης πρακτική πολλών είναι να περισυλλέγουν ένα ζώο με πρόβλημα ή νεογέννητα και να τα εγκαταλείπουν στην πόρτα του φιλόζωου γείτονά τους. Και φεύγουν με καθαρή την συνείδησή τους ότι έκαναν το καθήκον τους. Πρέπει να αναλογιστούμε όμως τι σημαίνει για έναν άνθρωπο ήδη υπερφορτωμένο με ζώα αυτή η κίνηση. Μπορεί να ανταπεξέλθει σε χρόνο και χρήμα; Και τι σημαίνει αυτή η κίνηση για τα πιθανώς δεκάδες υπόλοιπα ζώα που ήδη φροντίζει;
Ας δείξουμε υπευθυνότητα. Όταν περισυλλέγουμε μια ψυχή από τον δρόμο εμείς είμαστε πλέον υπεύθυνοι για αυτήν. Ναι, ας ζητήσουμε βοήθεια και συμβουλές από τον φιλόζωο της γειτονιάς μας. Αλλά ας μην φορτώσουμε ένα ακόμα ζώο στο κατώφλι του.
Η βασική πρώτη κίνηση αν το ζώο είναι χτυπημένο ή άρρωστο είναι η μεταφορά του στον κτηνίατρο για τις πρώτες βοήθειες, όσο πιο άμεσα μπορεί να γίνει αυτό. Μέχρι τότε φροντίζουμε να τοποθετήσουμε το ζώο σε ζεστό και ήσυχο περιορισμένο σημείο, σε κάποιο κλουβάκι ή κούτα αν δεν έχουμε. Ανά περίπτωση υπάρχουν απλές πρώτες βοήθειες που μπορούν να προσφερθούν.
Τρίτη Αρχή. Εξετάζουμε τις επιλογές μας
Οι πρώτες δύσκολες ώρες ή μέρες έχουν περάσει και το ζωάκι που βρήκαμε έχει ξεπεράσει τον κίνδυνο. Τίθεται πλέον το δύσκολο ερώτημα αν δεν θέλουμε ή δεν μπορούμε να το κρατήσουμε. Τι θα το κάνουμε;
Πρώτο βήμα: Ζητάμε καθοδήγηση.
Είναι πλέον η ώρα να απευθυνθούμε στις φιλοζωικές οργανώσεις. Ίσως απλά δεν θα μπορούν να κάνουν κάτι. Αλλά ίσως θα μπορούν να βοηθήσουν με την φιλοξενία του ή με την προώθησή του για να βρει σπίτι. Ίσως απλά το ζωάκι μπορεί να επιστρέψει στον χώρο του.
Στην δεύτερη αυτή περίπτωση πρέπει να λάβουμε υπόψη πολλούς παράγοντες που έχουν να κάνουν με το σημείο που το περισυλλέξαμε και με το ίδιο το ζώο. Αν δεν είμαστε σίγουροι ζητάμε την άποψη πιο έμπειρων ανθρώπων.
Δεύτερο βήμα: Προωθούμε με αγγελίες.
Η προώθηση με αγγελίες ειδικά όταν πρόκειται για νεαρά και υγιή ζωάκια υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να οδηγήσει στην ευτυχή αποκατάσταση του προστατευόμενού μας. Προσοχή χρειάζεται εδώ ώστε να εξασφαλίσουμε ότι ο ενδιαφερόμενος που θα υιοθετήσει το ζώο είναι πραγματικά κατάλληλος. Άλλη επιλογή μπορεί να είναι μια αφίσα σε κτηνιατρεία ή pet shop.Σαν συμπέρασμα, δυστυχώς η υποστήριξη του κράτους όπως και ο συνολικός του χειρισμός στο θέμα των αδέσποτων είναι από ανύπαρκτος έως ελλιπής. Συνεπώς πέφτει σε εμάς του βάρος να χειριστούμε καταστάσεις που αφορούν σε αδέσποτα που χρειάζονται την άμεση βοήθειά μας.
Παρόλα αυτά λίγα πράγματα μπορούν να συγκριθούν με την χαρά του να βοηθάμε μια ψυχούλα που έχει την ανάγκη μας και να την βλέπουμε ευτυχισμένη στο δικό της σπίτι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου