.tiff)
Υπερενθουσιώδης και μονίμως χαμογελαστός, ο Τζιν Καρενάρντ βρέθηκε για λίγες μέρες στην Αθήνα, προκειμένου να παρουσιάσει την ταινία του και να δώσει ένα masterclass γι'αυτήν. Δεν είναι, άλλωστε, λίγο αυτό που κατάφερε: να διηγηθεί μια ενδιαφέρουσα ιστορία, με μια ιδιαίτερη ματιά.
Αυτό από μόνο του δεν θα ήταν κατόρθωμα. Το απίστευτο είναι ότι κατάφερε να τη γυρίσει μόλις με 150 ευρώ. Με τη βοήθεια μερικών φίλων, φυσικά.
«Τις περισσότερες φορές κάναμε γυρίσματα σε σπίτια φίλων, οι ηθοποιοί έφερναν τα δικά τους σάντουιτς στο σετ, έπαιρναν το μετρό, μερικοί δεν είχαν χρήματα να πάρουν το μετρό, οπότε περνούσαν τον έλεγχο χωρίς εισιτήριο και έρχονταν έτσι κι αλλιώς. Όταν χρειαζόμασταν κάτι που δεν μπορούσαμε να κάνουμε μόνοι μας, τότε συμφωνούσαμε σε μια ανταλλαγή» δηλώνει ο ίδιος σε συνέντευξή του στο in.gr για το πώς κατάφερε να κρατήσει τόσο χαμηλά τον προϋπολογισμό.
Μέχρι και τα σπίτια τους του παραχωρούσαν για να μείνει, όταν κάποια στιγμή μετά από έναν χωρισμό, δεν είχε μέρος για να κοιμηθεί.
Για εκείνον το να γυρίσει την ταινία με τόσα λίγα χρήματα, αποτελεί ένα «μήνυμα». «Χρειάζονται πολλά χρήματα για να κάνεις ταινίες. Όταν κάποιος σου δίνει χρήματα για να κάνεις κάτι, πρέπει να ακολουθείς τους κανόνες του προσώπου που σου δίνει τα χρήματα. Είμαστε σε μια εποχή στο σινεμά που κάποιοι υπαγορεύουν σε πολλούς δημιουργικούς ανθρώπους το τι θα κάνουν. Μια καλή ταινία, μια ταινία που θα έχει τη δυνατότητα να φτάσει σε πολλούς ανθρώπους χωρίς πολλά χρήματα, αυτό ήταν μία δήλωση (που ήθελα να κάνω). Γιατί μπορεί να είμαι μπροστά σε έναν παραγωγό και να μου λέει δεν θα το κάνεις αυτό για αυτό και αυτό το λόγο, αλλά όταν ξέρει πως έχω και μία άλλη επιλογή, πως έχω την επιλογή να κάνω αυτή την ταινία και μόνος μου, αυτό σου δίνει μια δύναμη» τονίζει.
«Ήθελα να κάνω αυτή τη δήλωση: δεν είμαι κάποιος που μπορείτε να με τραβάτε με λουρί» λέει.
Αλλά τονίζει ότι δεν είχε την «πολυτέλεια» να κάνει μια βαρετή ταινία. «Έπρεπε να κάνω πολλές δοκιμαστικές προβολές, να συζητήσω με τους ανθρώπους για το τι τους αρέσει και τι όχι, να κάνω ξανά γυρίσματα μέχρι να αποκτήσει την τελική της μορφή η ταινία» προσθέτει.Οι διάλογοι στην ταινία μοιάζουν σαν ένα παιχνίδι αυτοσχεδιασμού. Ο Τζιν Καρενάρντ λέει ότι έγραψε τους διαλόγους από πριν, αλλά δεν τους έδειχνε στους ηθοποιούς παρά το τελευταίο λεπτό. Έτσι, εκείνοι έλεγαν τις φράσεις που έπρεπε, αλλά βάζοντας τα δικά τους λόγια, κάτι που οι ηθοποιοί του χαρακτηρίζουν «απελευθερωτικό».
Η ιστορία ακολουθεί μερικά ζευγάρια στη σύγχρονη Γαλλία. Μια δασκάλα που έχει σχέση με έναν μαθητή της, μια έφηβη που ενώ δεν πιστεύει στον Θεό, βλέπει σημάδια που δεν ξέρει πώς να τα ερμηνεύσει και μια φωτογράφος που επιλέγει να ζήσει μαζί με έναν άγνωστο σε συνθήκες σιωπής.
«Ήθελα να ρίξω μια πεσιμιστική και ρεαλιστική ματιά στον έρωτα» λέει ο ίδιος. «Ήθελα να βάλω αυτή την πεσιμιστική διάθεση, γιατί βαθιά μέσα μου δεν πιστεύω ότι οι άνθρωποι μπορούν να είναι ευτυχισμένοι. Και (ήθελα να βάλω) και μια ρεαλιστική οπτική, γιατί ήθελα να μιλήσω για τον έρωτα υπό ένα ευρύ φάσμα».
Για τον Καρενάρντ δεν υπάρχει επιλογή στον έρωτα. «Η πραγματική επιλογή είναι όταν επιλέγεις να κάνεις κάτι με κάποιον άλλο. Όταν επιλέγεις να ζήσεις με κάποιον ή να κάνεις κάτι με κάποιον άλλο συμβαίνει κάτι μαγικό. Και συμβαίνει κάθε φορά» λέει.
Η πρωτοτυπία της ταινίας επεκτείνεται και στη διανομή και την προώθησή της. Ο σκηνοθέτης δεν ήθελε να εξαρτάται από κανέναν, γι'αυτό επέλεξε να την παρουσιάσει σε Φεστιβάλ (μάλιστα, επιλέχθηκε από την γαλλική Εταιρεία για την Προώθηση του Ανεξάρτητου Κινηματογράφου -Acid στο Φεστιβάλ των Καννών), ενώ έγινε πολύ γνωστή από νωρίς μέσα από βιντεάκια που ανέβηκαν στο youtube και μέσα από τη χρήση των νέων μέσων.
Όσο για την επόμενη δουλειά του; Αυτή θα είναι μια ταινία για τη γαλλική ταυτότητα. Θα έχει χαμηλό προϋπολογισμό, αλλά αυτή τη φορά θα διαθέτει και παραγωγό...
Η ταινία Donoma προβάλλεται στο πλαίσιο του 12ου Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου.
Αναδημοσίευση από το www.in.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου