Αναδρομή στο Χρυσό Παρελθόν
Στη δεκαετία του ’60, παράλληλα με την κρατική ραδιοφωνία, άρχισε να αναπτύσσεται η γνωστή, περισσότερο στους παλαιότερους, «ραδιοπειρατεία», δηλαδή η παράνομη εκπομπή ραδιοφωνικού σήματος και προγράμματος, από τους ραδιοερασιτέχνες ή ραδιοπειρατές ή ραδιόφιλους ή ραδιοπειραματιστές ή εραστές του ραδιοφώνου.
Οι ραδιοπειρατές εξέπεμπαν στα μεσαία κύματα (ΑΜ) και απέκτησαν φανατικούς ακροατές σε κάθε γωνιά της Ελλάδας. Ένας θρυλικός ραδιοπειρατής της εποχής ήταν ο Geronimo Groovy, του οποίου οι εκπομπές ακούγονταν μέχρι Ιταλία και Αίγυπτο και λάμβανε χιλιάδες γράμματα φανατικών ακροατών, γραμμένα σε διάφορες γλώσσες.
Ένας από τους ιστορικούς ραδιοπειρατές είναι ο Γιώργος Κυρλάκης, που λειτουργούσε με το ψευδώνυμο Easy Rider και ήταν ο δημιουργός του «Εδώ Πολυτεχνείο», ο οποίος κατασκεύασε έναν πρόχειρο ραδιοπομπό μεσαίων κυμάτων, στους 963 χιλιόκυκλους, το Νοέμβριο του 1973 στην Αθήνα.
Οι απόφοιτοι των ραδιοτεχνικών και ραδιοηλεκτρολογικών σχολών που πειραματίζονταν με αυτοσχέδιες ηλεκτρονικές κατασκευές και ιδιοκατασκευασμένους ραδιοφωνικούς πομπούς, βοήθησαν στον πολλαπλασιασμό των πειρατικών ραδιοφωνικών, σταθμών κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’70.
Δεκαετίες ’70 και ’80 Η Άνθηση της μπάντας των ΑΜ
Μετά τη μεταπολίτευση, μια πλειάδα ραδιοπειρατών παρά τις δυσκολίες που αντιμετώπιζαν, βγήκαν στον «αέρα» Οι εκπομπές τους, από την μπάντα των μεσαίων κυμάτων, γίνεται πάντα με το φόβο της αστυνομίας και του ραδιογωνιόμετρου, δεν ήταν λίγες οι φορές, που αρκετοί, αναγκάζονταν να ξεφεύγουν είτε από πίσω πόρτες είτε από παράθυρα όταν εντοπίζονταν, αφού το κυνηγητό από τις αστυνομικές και δικαστικές αρχές ήταν έντονο και αρκετές φορές γίνονταν κατασχέσεις μηχανημάτων και οι ίδιοι βρίσκονταν κατηγορούμενοι στα δικαστήρια.
Η νέα πρόκληση FM
Παράλληλα με τις εκπομπές στα ΑΜ μεταξύ 1983 και 1984 άρχισαν να εμφανίζονται δειλά δειλά οι Ραδιοπειρατές στην μπάντα των FM ήταν η νέα πρόκληση! Όπως και παλαιότερα η χρήση των ψευδωνύμων κρίνονταν απαραίτητη, είτε αυτό αφορούσε τους παραγωγούς μουσικών εκπομπών, είτε τους ακροατές και τις ακροάτριες που επικοινωνούσαν με το σταθμό, για να αφήσουν την αφιέρωσή τους.
Μάλιστα στις περιπτώσεις που δεν υπήρχε τηλέφωνο στο studio, δηλαδή στο χώρο που είχε μετατραπεί σε studio, λειτουργούσε το σύστημα του «απομακρυσμένου τηλεφωνητή». Επρόκειτο για έναν «εντεταλμένο» φίλο της εκπομπής και του παραγωγού, που δεχόταν τα τηλεφωνήματα, «κρατούσε» τις αφιερώσεις τις οποίες περνούσε και έπαιρνε από εκεί, δεύτερος «εντεταλμένος» με μηχανάκι, ώστε να φτάσουν στο studio γρήγορα και να μεταδοθούν στον αέρα!
Οι περισσότεροι μουσικοί ραδιοπειρατές, στο ξεκίνημά τους τουλάχιστον ήταν μαθητές και μετέδιδαν πρόγραμμα με ελληνικά, κυρίως λαϊκά τραγούδια αλλα και ξένα ποπ ροκ ντίσκο. Ο κάθε πειρατικός σταθμός έβγαινε στον αέρα από τα δωμάτια των ραδιοπειρατών, το σαλόνι του σπιτιού τους, το υπόγειο, ή σε χώρο πιο μακριά από το σπίτι, που όμως διέθετε ηλεκτρικό ρεύμα.
Δημοφιλείς παραγωγοί πειρατικών εκπομπών των δεκαετιών του ’70 και ’80, σήμερα βρίσκονται σε επαγγελματικούς Ρ/Σ των Αθηνών αλλά και της Περιφέρειας για να μας θυμίζουν τις παλιές καλές εποχές.
Το παρακάτω τραγούδι είναι αφιερωμένο σε αυτούς λοιπόν.. αφανείς η δημοφιλείς δεν έχει σημασία αφού σε δύσκολες εποχές προσέφεραν τα μέγιστα στον ακροατή.
