Τα τρικ για να θυμάστε ονόματα

  Δεν υπάρχει περίπτωση να θυμάται κάποιος όλα τα ονομάτων των συναδέλφων του σε ένα γραφείο-εκτός και αν πρόκειται για μια χούφτα ανθρώπων.

Μην ανησυχείτε. Ρεπορτάζ των New York Times δίνει τη λύση μέσω εύστοχων συμβουλών, που αν τις ακολουθήσετε ίσως και να θυμηθείτε τους… μισούς!

Ακολουθήστε τα εξής βήματα:

Φωτογραφική μνήμη
Όταν συναντάτε κάποιον για πρώτη φορά, τραβήξτε μια φωτογραφία με το νου. Τι φοράει, τι χρώμα είναι τα μάτια του ή τα μαλλιά του. Γελάει ή όχι; Χωρίς να το γνωρίζετε, ο εγκέφαλός σας κρατάει στο «αρχείο» του το συγκεκριμένο καρέ και το ανασύρει όποτε το χρειαστείτε. Ένας από τους λόγους που ξεχνάμε, είναι γιατί αποθηκεύουμε πολλές ίδιες εικόνες- μνήμης. Σκεφτείτε πόσες φορές σας έχουν συστήσει σε κόσμο σε ένα πάρτι, για παράδειγμα. Ο εγκέφαλός σας έχει αποτυπώσει εκατοντάδες τέτοιες μνήμες. Όλα μοιάζουν ίδιες για το μυαλό σας και σταδιακά αρχίζουν και θολώνουν. Αν θυμάστε ότι ο άνθρωπος που μόλις γνώρισατε, είχε λευκά μαλλιά και φορούσε κόκκινο φόρεμα, π.χ., τον ξεχωρίζετε από τη μνήμη.

Κοιτάξτε στα μάτια 
Σίγουρα κοιτάζετε κάποιον στα μάτια όταν σας συστήνεται, αλλά είστε σίγουροι ότι δίνετε προσοχή στα μάτια του; Μελέτη του 2007, έδειξε ότι αν πραγματικά κοιτάξει κανείς κάποιον στα μάτια και τα συνδέσει με το πρόσωπό του, είναι πιο εύκολο να θυμηθεί το όνομά του.

Γίνετε δημιουργικοί
Για να ενδυναμώσετε το συνδετικό κρίκο που σας ενώνει με το πρόσωπο κάποιου, και εν γένει με το όνομά του, φτιάξτε διάφορα τρικ. Αν για παράδειγμα γνωρίσετε κάποια Άννα, μπορείτε να «παίξετε» με το όνομά της: για παράδειγμα Μάννα!

Γίνετε συναισθηματικοί 
Μην ανησυχείτε-δε χρειάζεται φυσικά να ξεσπάσετε σε κλάματα. Αν καταφέρετε και «καθιερώσετε» μια συναισθηματική σύνδεση με το πρόσωπο ή το αντικείμενο που προσπαθείτε να θυμηθείτε, αυτό μπορεί να σας βοηθήσει να το καταφέρετε. Αν δηλαδή έχετε μια φωτογραφία με έναν γνωστό σας σε κάποιο λούνα παρκ, ίσως θυμηθείτε αν τον συνδέσετε  με το φόβο ή τη χαρά που σας προκαλεί ο χώρος.

Τι σημαίνουν τα ονόματα στις Ευρωπαϊκές πρωτεύουσες .

Ποιο όνομα ευρωπαϊκής πρωτεύουσας σημαίνει «η πόλη της χαράς»; Ποια πόλη της Γηραιάς Ηπείρου συνδέεται με… αρκούδες; 
Τι δουλειά έχει ο Οδυσσέας στη Λισαβόνα και γιατί μία από τις σπουδαιότερες πρωτεύουσες της Γηραιάς Ηπείρου οφείλει το όνομά της σε μια αδελφοκτονία;

Η ετυμολογία και η ονοματολογία των ευρωπαϊκών πρωτευουσών κρύβουν μικρά μυστικά, από απλώς ενδιαφέροντα έως αναπάντεχα και πιπεράτα, κι εμείς τα συγκεντρώνουμε, για να ξέρετε τα πάντα γύρω από τα… αστικά «βαφτίσια» από την Ισλανδία μέχρι την Κύπρο.

Ἀθῆναι

Το όνομα της πόλης της Αθήνας, όσο και της θεάς Αθηνάς που ανέκαθεν σχετιζόταν με την πόλη, φαίνεται να μην είναι Ελληνικής και πιθανώς μη Ινδοευρωπαϊκής καταγωγής αφού είναι μάλλον κατάλοιπο του προελληνικού γλωσσικού υποστρώματος της Αττικής, της γλώσσας δηλαδή που μιλούσαν οι κάτοικοι του ελλαδικού χώρου πριν την έλευση των ελληνικών φύλων.

 Σε παλαιότερα ελληνικά, όπως μαρτυρείται και στα Ομηρικά Έπη, το όνομα της πόλης ήταν στον ενικό ως Ἀθήνη και αργότερα μετατράπηκε στον πληθυντικό ως Ἀθῆναι όμοια με άλλες πόλεις όπως τις Θήβες (Θῆβαι) και τις Μυκήνες (Μυκῆναι). Κατά τον Μεσαίωνα το όνομα αποδόθηκε στην καθομιλουμένη στον ενικό αν και λόγω του συντηρητισμού του γραπτού λόγου και του γλωσσικού ζητήματος η επίσημη ονομασία παρέμεινε ως Ἀθῆναι μέχρι την κατάργηση της καθαρεύουσας.

Παλαιότερα, είχαν προταθεί άλλες ετυμολογήσεις από λόγιους του 19ου αιώνα. Ο Κρίστιαν Λόμπεκ πρότεινε ως ρίζα του ονόματος την λέξη ἄθος ή ἄνθος για να δηλώσει την Αθήνα ως πόλη ανθούσα. Μετέφρασε ακόμη την πόλη στα λατινικά ως Florentia. Ο Λούντβιχ Ντεντερλάιν πρότεινε ως ρίζα το επικό ρήμα θάω (θέμα θη–), δηλαδή θηλάζω, που δηλώνει ότι η Αθήνα έχει εύφορη γη.

Κατά την μυθολογία λέγεται ότι η πόλη έχει το όνομα της θεάς Αθηνάς, μετά από τον αγώνα της με τον θεό της θάλασσας Ποσειδώνα για να αναδειχθεί το καλύτερο δώρο, που είχε καθένας για την πόλη. Συγκεκριμένα ο πρώτος βασιλιάς της Αθήνας Κέκροπας, ο οποίος ήταν μισός άνθρωπος και μισός φίδι, έπρεπε να αποφασίσει ποιος θα ήταν ο προστάτης της πόλης. 

Οι δύο θεοί Ποσειδώνας και Αθηνά θα έκαναν από ένα δώρο στον Κέκροπα και όποιος έκανε το καλύτερο, αυτός θα γινόταν προστάτης. Εμφανίστηκαν και οι δύο μπροστά στον Κέκροπα και πρώτος ο Ποσειδώνας χτύπησε την τρίαινά του στο έδαφος και εμφανίστηκε ένα ρυάκι με γάργαρο νερό. Μετά η Αθηνά χτύπησε το δόρυ της στο έδαφος και εμφανίστηκε μια μικρή ελιά. 

Ο Κέκροπας παραξενεύτηκε αλλά και εντυπωσιάστηκε από το δώρο της Αθηνάς και αποφάσισε να διαλέξει το δώρο της και αυτήν ως προστάτιδα της πόλης. Έτσι πήρε η Αθήνα το όνομά της. Όμως, ο Ποσειδώνας, θυμωμένος με τον Κέκροπα, καταράστηκε την Αθήνα να μην έχει ποτέ αρκετό νερό. Έτσι από τότε ξεκίνησε το πρόβλημα της λειψυδρίας που ταλαιπωρούσε την Αθήνα.

Άμστερνταμ
Σημαίνει φράγμα του ποταμού Άμστελ – για πρώτη φορά αναφέρθηκε τον 13ο αιώνα, όταν επρόκειτο ακόμη για ένα μικρό ψαροχώρι κοντά στο φράγμα του ποταμού, οι κάτοικοι του οποίου έχτισαν μια γέφυρα, και ο Κόμης της περιοχής τους παρείχε ένα πιστοποιητικό, ότι «οι κάτοικοι κοντά στο φράγμα του Άμστελ (Amestelledamme) εξαιρούνται από την πληρωμή προμήθειας για να περάσουν τη γέφυρα». Η λέξη Amstel με τη σειρά της προέρχεται από την ολλανδική φράση «Aeme stelle», δηλαδή «περιοχή όπου αφθονεί το νερό».

Βαρσοβία
Η πολωνική πρωτεύουσα ονομάζεται από τους ντόπιους Warszawa, και στην κυριολεξία σημαίνει «αυτή που ανήκει στον Warsz». Σύμφωνα με τον θρύλο, ένας ψαράς με το όνομα Wars ερωτεύτηκε μια γοργόνα που ζούσε στον ποταμό Βιστούλα και ονομαζόταν Sawa, και από τον γάμο τους προέκυψε το όνομα της πόλης. 

Η πιο «πεζή» εκδοχή θέλει τον Warsz να είναι ένας ευγενής του 13ου αιώνα ο οποίος είχε στην ιδιοκτησία του ολόκληρη την περιοχή όπου σήμερα εκτείνεται η συνοικία Mariensztat.

Βελιγράδι
Το όνομα Beograd της σερβικής πρωτεύουσας προέρχεται από τις σλαβικές λέξεις beo και grad, που σημαίνουν αντίστοιχα «λευκή πόλη». Το Βελιγράδι ονομάστηκε «Λευκή Πόλη» εξαιτίας του άσπρου τείχους του φρουρίου μέσα στο οποίο φώλιαζε ο οικισμός.

Βερολίνο
Δύο διαφορετικές εκδοχές υπάρχουν για την ετυμολογία της ονομασίας Berlin, που ωστόσο μοιράζονται την ίδια… αγριότητα. Σύμφωνα με την προφορική παράδοση των Γερμανών, το όνομα προκύπτει από την γερμανική λέξη Bär, που σημαίνει αρκούδα – εξ ου και η άρκτος έχει γίνει σύμβολο της σημαίας της πόλης. 

Ωστόσο, η πιο πιθανή εξήγηση είναι αυτή που θέλει την ρίζα «berl» να έχει σλαβική προέλευση. Συγκεκριμένα, σημαίνει «βάλτος» και οι πρώτοι σλάβοι έποικοι της περιοχής έδωσαν στην πόλη αυτό το όνομα επειδή χτίστηκε στο επίπεδο του «βαλτώδους» ποταμού Spree.

Βουδαπέστη
Είναι ευρέως γνωστό ότι η ουγγρική πρωτεύουσα οφείλει το όνομά της στο «πάντρεμα» των δύο της πλευρών, της Βούδας και της Πέστης. Πού οφείλει όμως το όνομά της η καθεμία από αυτές; 

Οι γλωσσολόγοι και ιστορικοί καταλήγουν ότι η Βούδα ονομάστηκε έτσι εξαιτίας του Bleda ή Buda, αδελφού του γνωστού Ούννου, Αττίλα, ο οποίος ίδρυσε τον οικισμό. Μια άλλη εκδοχή κάνει λόγο για ετυμολογική σύνδεση με την λέξη «voda», ήτοι «νερό». Από την άλλη, η Πέστη ίσως οφείλει το όνομά της στον χαρακτηρισμό «Πέσσιον» που της απέδωσε ο Πτολεμαίος και στην ουσία σημαίνει φρούριο ή και σπηλιά.

Βουκουρέστι
Το όνομα της ρουμανικής πρωτεύουσας (Bucuresti), παρ’ ότι συνδέεται με το αρσενικό όνομα Bucur – που διάφοροι μύθοι τον θέλουν να είναι είτε πρίγκιπας, είτε ληστής, είτε βοσκός/ψαράς/κυνηγός, οι ντόπιοι προτιμούν την πιο «ευχάριστη» ετυμολογική εκδοχή: Αυτή που υποστηρίζει πως Βουκουρέστι σημαίνει «η πόλη της χαράς» – από την λέξη bucur που στα ρουμανικά σημαίνει χαρά, ευτυχία.

Βρυξέλλες
Η πρώτη αναφορά στο όνομα του μικρού τότε οικισμού που θεμελίωσε την πόλη με την κατασκευή ναού σε ένα νησάκι του ποταμού Senne, έγινε από έναν επίσκοπο της περιοχής το 695μ.Χ. Τότε ήταν που ανέφερε έναν οικισμό με το όνομα Brosella, που ετυμολογικά σημαίνει «το σπίτι πάνω στον βάλτο». Πεζό… αλλά ακριβές.

Δουβλίνο
Η ιρλανδική πρωτεύουσα πήρε το όνομά της από τις λέξεις «dubh» και «linn» που σημαίνουν «μαύρη λίμνη». Στην ιρλανδική διάλεκτο μάλιστα το «dubh» διαβάζεται «δουφ», δηλαδή το αρχικό όνομα της πόλης ήταν Δουφλίνο. 

Παρ’ όλα αυτά, στην συνέχεια επικράτησε αντί για “dubh” να γράφεται “dub” με μια τελεία πάνω από το “b”. Στην συνέχεια η τελεία παραλείφθηκε και το όνομα πήρε την τελική του (γραπτή και ακουστική) μορφή «Dublin».

Ζάγκρεμπ
Ο θρύλος της «βάφτισης» της κροατικής πρωτεύουσας συνοδεύεται από την ιστορία ενός κροάτη αντιβασιλέα, ο οποίος οδηγούσε το στράτευμά του σε μια έρημη, άνυδρη περιοχή, με αποτέλεσμα να έχουν διψάσει όλοι σε επικίνδυνο βαθμό. Κάποια στιγμή, ο αντιβασιλέας έμπηξε το σπαθί του στη γη σε μια κίνηση απόγνωσης, και τότε ανάβλυσε νερό. Διέταξε τους στρατιώτες του να σκάψουν στην περιοχή και εκείνοι βρήκαν ολόκληρη υπόγεια «δεξαμενή» νερού, στο σημείο όπου τελικά θεμελιώθηκε η πόλη Ζάγκρεμπ (“zagrabiti” στα κροατικά σημαίνει «ξεθάβω λαβράκι»).

Κίεβο
Το «Κίεβο» προέρχεται από την αγγλική ονομασία «Kiev», ωστόσο οι αρχές της Ουκρανίας υποστηρίζουν την γραφή «Kyiv», η οποία αντιστοιχεί στην πραγματική ονομασία της πόλης. Αυτή προέρχεται από τον Kyi και τα τρία του αδέρφια, που ίδρυσαν τον Μεσαίωνα την πόλη, της οποίας το όνομα σημαίνει «αυτή που ανήκει στον Kyi».

Κοπεγχάγη
Το όνομα της δανικής πρωτεύουσας προέρχεται από το αρχικό όνομα Køpmannæhafn, που σημαίνει «το λιμάνι των εμπόρων».

Λευκωσία
Στα αρχαία χρόνια, η πόλη ονομαζόταν Λήδρα. Αργότερα, σύμφωνα με την ιστοσελίδα του δήμου, μετονομάστηκε σε Καλλινίκιση και στην συνέχεια σε Λευκοθέα, Λευκουσία και Λευκωσία. Οι Φράγκοι κατακτητές, για ανεξήγητους λόγους, μετά το πέρασμά τους από την περιοχή έγραψαν για την «Civitas Nicosie», δίνοντας στην πόλη το διεθνές της όνομα «Nicosia». Ωστόσο, το Λευκωσία συνδέεται με το προσωνύμιο της αρχαιότητας «η πόλη των Λευκών Θεών» ή με την φράση «Λευκή Περιουσία».

Λισαβόνα
Η επικρατέστερη άποψη για την ετυμολογία της πορτογαλικής πρωτεύουσας αναφέρεται σε μια φοινικική φράση που σημαίνει «ασφαλές λιμάνι». Υπάρχει όμως και μια πιο… ελληνικού ενδιαφέροντος εκδοχή, αυτή που θέλει τον Οδυσσέα να περνά από την περιοχή και να ιδρύει την πόλη που ονόμασε «Ολισσιπόνα», (πόλη του Ulysses, δηλαδή του Οδυσσέα).

Λονδίνο
Υπάρχουν δεκάδες θεωρίες για την «βάφτιση» της αγγλικής πρωτεύουσας, αλλά καμία δεν έχει εδραιωθεί με βεβαιότητα ως η σωστή. Από τις επικρατέστερες πάντως είναι αυτή που κάνει λόγο για τον Βασιλιά Lud που εξουσίασε την πόλη στα προ-ρωμαϊκής εποχής χρόνια. Δείτε εδώ αναλυτικά την εκτεταμένη «φιλολογία» περί του ονόματος του Λονδίνου.

Λουξεμβούργο
Η ονομασία της πόλης (και κατ’ επέκταση της χώρας) του Λουξεμβούργου προέρχεται από την κέλτικη φράση «lucilem burg», που σημαίνει «μικρό κάστρο».
Μαδρίτη

Κάποτε οι ρωμαίοι θεμελίωσαν έναν οικισμό στις όχθες του ποταμού Manzanares, τον οποίο ονόμασαν Matrice. Σταδιακά, και με το πέρασμα διαφόρων κατακτητών, κυρίως Αράβων από εκεί, το όνομα εξελίχθηκε σε Mayrit και Majerit, ως αναφορά στον ποταμό που «έδινε ζωή» (από το αραβικό «al-Majrit» – πηγή νερού). 

Σταδιακά, το Majerit εξελίχθηκε στο σημερινό Madrid. Επιπλέον, κάποιοι υποστηρίζουν πως το όνομα συνδέεται και με την λέξη «madroño», που σημαίνει «φραουλιά» στα ισπανικά. Προφανώς, το συγκεκριμένο φυτό ευδοκιμούσε στην περιοχή, γι’ αυτό αποτέλεσε και μέρος του εμβλήματος της πόλης στα μεσαιωνικά χρόνια.

Μόσχα
Η Μόσχα πήρε το όνομά της από τον ποταμό Moskva που την διασχίζει, του οποίου το όνομα με τη σειρά του σημαίνει «σκοτεινός» και «θολός». Άλλες εκδοχές αναφέρουν πως το όνομα σημαίνει «το ποτάμι των αρκούδων» ή πως συνδέεται με την μογγολική λέξη «mushka», που σημαίνει «απόκρημνος» και αναφέρεται στο τοπίο της αρχικής πόλης.

Μπρατισλάβα
Ο Πρίγκιπας Bräslav έδωσε το όνομά του στην πρωτεύουσα της Σλοβακίας, το όνομα της οποίας στην κυριολεξία σημαίνει «η δόξα του Μπράσλαβ». Ο συγκεκριμένος ευγενής πολέμησε για να εξαπλωθεί προς το Βασίλειο της Ανατολικής Φραγκίας τον 9ο αιώνα μ.Χ. – και τα κατάφερε μέχρι το 900, χρονολογία κατά την οποία οι Ούγγροι τερμάτισαν τη βασιλεία του.

Όσλο
Η νορβηγική πρωτεύουσα ήταν αρχικά γνωστή ως Áslo (και αργότερα ως Óslo). Ως εκ τούτου, θεωρείται πως το όνομά της προέρχεται είτε από την λέξη ås (κορυφή) – και επομένως σημαίνει «το λιβάδι ανάμεσα στις κορυφογραμμές» – είτε από τους θεούς της νορβηγικής παράδοσης Aesir – και επομένως σημαίνει «πόλη των θεών».

Παρίσι
Στην εποχή του χαλκού, στις όχθες του ποταμού Σηκουάνα ζούσαν οι άνθρωποι μιας βελγικής φυλής που ονομαζόταν Parisii, η οποία μάλιστα πρωτοστάτησε στην επανάσταση απέναντι στον Ιούλιο Καίσαρα αργότερα, το 52π.Χ. Η πόλη που αναπτύχθηκε σταδιακά στην περιοχή πήρε το όνομά της από αυτή τη φυλή.

Πράγα
«Πράγα» στα σλαβικά σημαίνει «πέρασμα» και το όνομα της τσεχικής πρωτεύουσας κατά πάσα πιθανότητα αναφέρεται στο «πέρασμα» που αποτελεί για την ευρύτερη περιοχή που διασχίζει ο ποταμός Βλατάβας. 

Μία πιο «επική» εκδοχή αναφέρει πως το όνομα Praha προέρχεται από την τσέχικη λέξη práh (κατώφλι) και η πόλη ονομάστηκε έτσι όταν η σύζυγος του μυθικού ιδρυτή της δυναστείας των Premyslid, η οποία διέταξε «η πόλη να χτιστεί εκεί που ένας άνδρας μπορεί να λαξεύσει το κατώφλι του σπιτιού του», κάνοντας αναφορά σε κάποιο φυσικό «κατώφλι» από πέτρα, το οποίο όμως δεν έχει βρεθεί ποτέ.

Ρέυκιαβικ
Στα ισλανδικά σημαίνει «καπνισμένος κόλπος», και δεν είναι δύσκολο να αντιληφθούμε το γιατί, αν λάβουμε υπόψη τα μπαρουτοκαπνισμένα ηφαίστεια που αναστατώνουν την βόρεια Ευρώπη ανά διαστήματα.

Ρώμη
Μάλλον ευρέως γνωστή, η ιστορία της ονομασίας της αιώνιας πόλης θέλει τον Ρέμο και τον Ρωμύλο να την ιδρύουν. Συγκεκριμένα, η παράδοση αναφέρει πως την ίδρυσε και την βάφτισε ο Ρωμύλος, αφού σκότωσε τον αδερφό του μετά από μια φιλονικία. Πιο σύγχρονες γλωσσολογικές προσπάθειες να εντοπίσουν την ετυμολογία της λέξης, κάνουν λόγο για την ελληνική λέξη «ρώμη» (γενναιότητα).

Σαράγιεβο
Η πρωτεύουσα της Βοσνίας οφείλει το όνομά της στις τουρκικές λέξεις «saray ovasi» που στην κυριολεξία σημαίνουν «το χωράφι γύρω από το σαράι».

Σόφια
Η βουλγαρική πρωτεύουσα πήρε το όνομά της από τον περίφημο αρχαίο ναό της Ιερής Σοφίας που είχε χτιστεί στην πόλη τον 6ο αιώνα – και ως εκ τούτου σχετίζεται με την ελληνική έννοια της σοφίας. Το όνομά της βέβαια το έδωσε στην πόλη αρκετά αργότερα, τον 14ο αιώνα – ως τότε η πόλη ονομαζόταν Sredets.

Στοκχόλμη
Η λέξη stock στα σουηδικά σημαίνει «κορμός» και η λέξη holm «νησάκι». Με άλλα λόγια, το «νησάκι των κορμών» αναφέρεται πιθανότατα στο νησάκι Helgeandsholmen στο κέντρο της σημερινής πόλης, όπου ίδρυσε την Στοκχόλμη ο Birger Jarl για να προστατεύσει την Σουηδία από ξένες επιδρομές.

Τίρανα
Η αλβανική πρωτεύουσα, σύμφωνα με τις επικρατέστερες θεωρίες, πήρε το όνομά της είτε από το οχύρωμα Tirkan στην πλαγιά του Dajti, είτε από την ελληνική λέξη «τύρος» που αναφέρεται στα γαλακτοκομικά προϊόντα, το εμπόριο των οποίων αποτελούσε την κυριότερη πηγή εσόδων της περιοχής. 

Πώς πήραν τα ονόματά τους οι μήνες του χρόνου;

ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ :

Ο πρώτος μήνας του χρόνου πήρε το όνομά του από τον θεό των Ρωμαίων, τον Ιανό (Janus). Ο Ιανός ήταν θεός με δύο πρόσωπα, τα οποία κοίταζαν σε αντίθετες κατευθύνσεις, γι αυτό τον αποκαλούσαν και Janus bifrons δηλαδή διπρόσωπο Ιανό. Τα δυο του πρόσωπα συμβόλιζαν την αρχή και το τέλος, τη νιότη και το γήρας, την είσοδο και την έξοδο. Γι αυτό και του αφιέρωσαν τον Ιανουάριο που σαν πρώτος μήνας του χρόνου, κοίταζε προς τον προηγούμενο χρόνο και προς τον επόμενο.

ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ :

Το όνομά του προέρχεται από το λατινικό ρήμα februare που σημαίνει καθαρίζω, εξαγνίζω. Ήταν αφιερωμένος στο θεό του Άδη Φέβρουο και στους νεκρούς γι αυτό και στη διάρκεια του οι Ρωμαίοι διοργάνωναν τελετές καθαρμών και εξαγνισμών. Με το παλαιότερο ρωμαϊκό ημερολόγιο ήταν ο τελευταίος μήνας του χρόνου και οι άνθρωποι έπρεπε να μπουν στον καινούργιο χρόνο καθαροί και αμόλυντοι. Με την καθιέρωση του Ιουλιανού ημερολογίου το 46 π.Χ. περιορίστηκαν οι ημέρες του από 30 σε 29 και την εποχή του αυτοκράτορα Αύγουστου του αφαιρέθηκε άλλη μια μέρα η οποία προστέθηκε στον Αύγουστο και έτσι έχει 28 ημέρες, και 29 κάθε τέσσερα χρόνια, οπότε το έτος αντί 365 ημέρες έχει 366 και ονομάζεται δίσεκτο από το bis sextus (δις έκτη) δηλαδή δύο φορές η 24η του μήνα που ήταν η έκτη μέρα πριν από τις Καλένδες του Μαρτίου.

Εμείς, τον λέμε Φλεβάρη επειδή τότε ανοίγουν οι φλέβες της γης, δηλαδή αναβρύουν πολλά νερά, τον λέμε και Κουτσοφλέβαρο, επειδή έχει λιγότερες μέρες.

ΜΑΡΤΙΟΣ :

Κατά το αρχαίο ρωμαϊκό ημερολόγιο ήταν ο πρώτος μήνας του χρόνου και ονομαζόταν Primus. Μετά το 46 π.Χ. ονομάστηκε Μάρτιος, έγινε ο τρίτος μήνας του χρόνου, αφιερωμένος στον θεό Μαρς που αρχικά ήταν ο θεός της γονιμότητας και των αγρών αλλά αργότερα ταυτίστηκε με τον Άρη θεό του πολέμου. Ήταν πατέρας του Ρέμου και του Ρωμύλου και γενάρχης των Ρωμαίων. Είναι ο πρώτος μήνας της Άνοιξης και στις 21 Μαρτίου είναι η εαρινή ισημερία.

Οι Έλληνες του έχουν δώσει πολλά ονόματα, όπως "ανοιξιάτης" επειδή φέρνει την άνοιξη, "γδάρτης", "παλουκοκαύτης" και "πεντάγνωμος" επειδή ο καιρός είναι άστατος, "βαγγελιώτης" από τη γιορτή του Ευαγγελισμού, "πενταγιόματο" (δηλ. πέντε γεύματα) στην ορεινή Πελοπόννησο.

ΑΠΡΙΛΙΟΣ :

Είναι ο τέταρτος μήνας του χρόνου. Το όνομά του προέρχεται από το λατινικό ρήμα aperio που σημαίνει "ανοίγω" γιατί τότε ανοίγει ο καιρός και ανθίζουν τα λουλούδια. Ήταν αφιερωμένος στην θεά Αφροδίτη.

Τον λέμε Ανοιξιάτη, Λαμπριάτη από τη μεγάλη γιορτή του Πάσχα και Αϊγιωργίτη από την γιορτή του Αγίου Γεωργίου.

Την Πρωταπριλιά συνηθίζουμε να λέμε αθώα ψέματα και να κάνουμε ανώδυνες φάρσες, ένα έθιμο που μας έχει έρθει από τη δυτική Ευρώπη και που έγινε περισσότερο γνωστό περί το 1880 μέσω της "Εφημερίδας" του Κορομηλά.

ΜΑΪΟΣ :

Ο πέμπτος μήνας του χρόνου πήρε το όνομά του από την ρωμαϊκή θεότητα Maja (Μάγια). Το όνομα Maja προήλθε από τη λέξη Μαία (τροφός) τη μητέρα του θεού Ερμή στον οποίο ήταν αφιερωμένος. Τον λένε και Κερασάρη γιατί τότε βγαίνουν τα κεράσια.

ΙΟΥΝΙΟΣ :

Ο έκτος μήνας του έτους, ήταν αφιερωμένος από τους Ρωμαίους στη θεά Juno (Ήρα), σύζυγο του Jupiter (Δίας), προστάτιδα του οίκου και του γάμου. Κατά μία άλλη εκδοχή, πήρε το όνομά του από τον Λεύκιο Ιούνιο Βρούτο. Αυτός ανέτρεψε τον βασιλιά Ταρκύνιο τον Υπερήφανο το 510 π.Χ., εγκαθίδρυσε τον θεσμό της Υπατείας, θεμελίωσε τη Δημοκρατία και έγινε ο πρώτος Ύπατος της Ρώμης.

Στις 21 Ιουνίου είναι το θερινό ηλιοστάσιο, οπότε ξεκινά επίσημα το καλοκαίρι, ενώ έχουμε τη μεγαλύτερη σε διάρκεια ημέρα στο βόρειο ημισφαίριο και την μικρότερη στο νότιο.

Λέγεται θεριστής γιατί κατά τη διάρκεια του γίνεται ο θερισμός του σταριού, ορνιαστής ή ρινιαστής γιατί γίνεται τεχνητή γονιμοποίηση των ήμερων συκιών με ορνιούς δηλαδή καρπούς άγριας συκιάς.

ΙΟΥΛΙΟΣ :

Ο έβδομος μήνας του έτους έχει 31 ημέρες και είναι αφιερωμένος στον Ιούλιο Καίσαρα ο οποίος θεωρείται ένας από τους τρεις μεγάλους στρατηλάτες του αρχαίου κόσμου. Τον Ιούλιο, οι Ρωμαίοι τον έλεγαν Quintilis επειδή κατά το ημερολόγιο του Νουμά Πομπιλίου ήταν ο πέμπτος μήνας του έτους με πρώτο το Μάρτιο. Το 153 π.Χ. ως πρώτη ημέρα του έτους ορίστηκε η 1η Ιανουαρίου.

Το 46π.Χ., ο Ιούλιος Καίσαρας ανέθεσε στον Σωσιγένη να αναμορφώσει το ρωμαϊκό ημερολόγιο το οποίο βασιζόταν στις φάσεις της σελήνης αλλά οι ατέλειες που είχε, είχαν σαν αποτέλεσμα να δημιουργηθούν μεγάλες αποκλίσεις στην εαρινή ισημερία. Στο νέο ημερολόγιο, που ονομάστηκε Ιουλιανό, προστέθηκαν 80 ημέρες που δεν είχαν καταμετρηθεί και το έτος 46 ονομάστηκε "έτος σύγχυσης" διότι είχε 445 ημέρες.

Τον λέμε και Αλωνάρη επειδή κατά τη διάρκειά του γίνεται το αλώνισμα του σταριού.

ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ :

Ο Αύγουστος οφείλει το όνομά του στον αυτοκράτορα Οκταβιανό ο οποίος τιμήθηκε από την Σύγκλητο με το προσωνύμιο Αύγουστος που σημαίνει σεβαστός. Ο Οκταβιανός ήταν ανηψιός του Ιούλιου Καίσαρα και εξίσου σημαντική προσωπικότητα με εκείνον. Του αφιέρωσαν τον μήνα Sextilis (έκτος) των Ρωμαίων στον οποίο έδωσαν 31 ημέρες (γιατί θεωρούσαν ότι ήταν υποτιμητικό να έχει λιγότερες ημέρες από τον Ιούλιο), παίρνοντας μία ημέρα από τον Φεβρουάριο ο οποίος έτσι έμεινε με 28 ημέρες.

Τον Αύγουστο γίνονταν παλαιότερα προγνώσεις του καιρού με τα "μερομήνια", δηλαδή το πρώτο δωδεκαήμερο του Αυγούστου χρησίμευε για να προβλέψουν τον καιρό όλης της χρονιάς. Έτσι τα καιρικά φαινόμενα της 1ης Αυγούστου θα ήταν ο καιρός που θα επικρατούσε το Σεπτέμβρη, της 2ης Αυγούστου του Οκτώβρη κ.λπ.

Τον Αύγουστο τον λέμε και Συκολόγο γιατί τότε ωριμάζουν τα σύκα αλλά και Δριμάρη από τις δρίμες (ξωτικά) που τις 6 πρώτες μέρες του Αυγούστου επηρεάζουν τα νεράκαι τότε δεν πρέπει να κολυμπάς ή να πλένεις ρούχα.

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ :

Ο Σεπτέμβριος κατείχε την έβδομη θέση στη σειρά των μηνών, όπως δείχνει και το όνομά του καθώς septem στα λατινικά σημαίνει επτά. Όταν όμως καθιερώθηκε το ιουλιανό ημερολόγιο με πρώτο μήνα του έτους τον Ιανουάριο ο Σεπτέμβριος έγινε ένατος.

Η 1η του Σεπτέμβρη θεωρείται η αρχή του εκκλησιάστικού έτους, αποτελεί την Αρχή της Ινδίκτου, από την λατινική λέξη indictio (επιβολή φόρου), την οποία εισήγαγε ο Καίσαρας Αύγουστος όταν διέταξε να γίνει γενική απογραφή των κατοίκων του Ρωμαϊκού κράτους και να εισπραχθούν φόροι την 1η του Σεπτέμβρη. Η Ινδικτιώνα είναι τρόπος μέτρησης του χρόνου ανά 15ετίες με αφετηρία την γέννηση του Χριστού ή από το 3 π.Χ. Η 23η του Σεπτέμβρη, γενέθλια ημέρα του αυτοκράτορα της Ρώμης Οκταβιανού, καθορίστηκε ως Πρωτοχρονιά και ως Αρχή της Ινδίκτου. Η Εκκλησία σ' αυτή την Πρωτοχρονιά τοποθέτησε τη γιορτή της σύλληψης του Προδρόμου, που αποτελεί το πρώτο γεγονός της ευαγγελικής ιστορίας, ενώ το 462 μ.Χ. η εκκλησιαστική Πρωτοχρονιά μετατέθηκε την 1η Σεπτεμβρίου για πρακτικούς λόγους.

Τον Σεπτέμβριο αρχίζει και το γεωργικό έτος καθώς τότε ξεκινούν όλες οι αγροτικές εργασίες.

Λέγεται και Τρυγητής γιατί τότε γίνεται ο τρύγος των αμπελιών ενώ αρχίζει η σπορά και το όργωμα. Στις 2 του Σεπτέμβρη είναι η γιορτή του Αγίου Μάμα που θεωρείται προστάτης των βοσκών. Στις 23 του μήνα είναι η φθινοπωρινή ισημερία και η νύχτα θα έχει μεγαλύτερη διάρκεια από την ημέρα έως την εαρινή ισημερία.

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ :

Από την λέξη octo που σημαίνει οκτώ πήρα ο Οκτώβριος το όνομά του μια και στο παλαιό ρωμαϊκό ημερολόγιο ήταν ο όγδοος μήνας. Το 46 π.Χ. με την αλλαγή του ημερολογίου έγινε ο δέκατος μήνας αλλά κράτησε το όνομά του.

Το Ιουλιανό ημερολόγιο είχε απόκλιση μίας ημέρας κάθε 128 χρόνια από το πραγματικό τροπικό έτος και έτσι το 1582 καταμετρήθηκαν 10 ημέρες απόκλισης, οπότε ο Πάπας Γρηγόριος ο 13ος θέσπισε το Γρηγοριανό ημερολόγιο τον Οκτώβριο του 1582 και την 4η Οκτωβρίου αυτού του έτους την διαδέχτηκε η 15η Οκτωβρίου αντί της 5ης για να αφαιρεθούν οι 10 ημέρες οι οποίες είχαν καταμετρηθεί χωρίς ωστόσο να έχουν διανυθεί και να επανέλθει η εαρινή ισημερία στην 21η Μαρτίου.

Τον Οκτώβριο τον λέμε και Βροχάρη για τις ευεργετικές για τους γεωργούς βροχές του. Ακόμα τον ονομάζουμε Σποριά ή Σπαρτό γιατί αρχίζει η σπορά στους αγρούς, αλλά και Άι-Δημητριάτη για τη γιορτή του Αγίου Δημητρίου.

Ο Οκτώβριος είναι ο μήνας των χρυσανθέμων.

ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ :

Είναι ο ενδέκατος μήνας του έτους σύμφωνα με το τωρινό ημερολόγιο, αλλά κατά το παλαιό ρωμαϊκό ημερολόγιο ήταν ο ένατος μήνας γι αυτό και το όνομά του προέρχεται από τον αριθμό εννέα που στα λατινικά είναι novem. Είναι ο τελευταίος μήνας του φθινοπώρου και ο μήνας που αρχίζει η συγκομιδή της ελιάς ενώ τελειώνει η σπορά και τα κοπάδια κατεβαίνουν στα χειμαδιά τους να ξεχειμωνιάσουν. Το πρώτο δεκαπενθήμερο του Νοέμβρη βασιλεύει η Πούλια (πλειάδες) γεγονός που σηματοδοτεί τον ερχομό του χειμώνα.

Τον λέμε Κρασομηνά γιατί ανοίγονται τα καινούργια κρασιά, Ανακατωμένο γιά τον άστατο καιρό του, Χαμένο γιατί είναι μεγάλες οι νύχτες του και οι μικρότερες στη διάρκεια του έτους οι μέρες του, αλλά και Αρχαγγελίτη από τη μεγάλη γιορτή των Αρχαγγέλων Γαβριήλ και Μιχαήλ στις 8 Νοεμβρίου.

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ :

Ο τελευταίος μήνας του έτους, ο πρώτος του χειμώνα, ο δέκατος του παλιού ρωμαϊκού ημερολογίου από όπου πήρε και το όνομά του. Decem στα λατινικά είναι το δέκα. Τον λένε και Χιονιά, Ασπρομηνά, Χριστουγεννιάτη, Χριστιανάρη, Δεκέμπρη, Άι-Νικολιάτη.

Είναι ο μήνας με τις λιγότερες ώρες φωτός στο βόρειο ημισφαίριο και τις περισσότερες ώρες φωτός στο νότιο ημισφαίριο μια και ο ήλιος έχει τώρα τη μεγαλύτερη απόκλιση νότια του Ισημερινού. Στις 22 του μηνός είναι το χειμερινό ηλιοστάσιο οπότε η απόκλιση του ήλιου νότια του Ισημερινού αρχίζει να λιγοστεύει και έτσι αρχίζει να μεγαλώνει η ημέρα και να μικραίνει η νύχτα.

Τι σημαίνουν τα ονόματα των πιο γνωστών συγκροτημάτων

Ακόμα και σήμερα οι αφίσες τους κοσμούν τοίχους εφηβικών (και όχι μόνο) δωματίων. Ακόμα και σήμερα οι fan τους ακούνε με επιμονή τη μουσική τους και τους ακολουθούν σε κάθε εμφάνισή τους. Ας γυρίσουμε, όμως, το χρόνο πίσω, στη στιγμή που ήταν ακόμα άσημοι, ως μια απλή μπάντα εφήβων και αποφάσιζαν για το όνομά της. Τι κρύβεται, λοιπόν, πίσω από τα ονόματα μεγάλων συγκροτημάτων, που έγραψαν ιστορία..;

1.   Rolling Stones. Καθώς τα μέλη του συγκροτήματος ήτανκυρίως οπαδοί των blues και της soul παρά του rock’n’roll, εμπνεύστηκαν το όνομά τους από το τραγούδι Rollin’ Stone του Αμερικανού μπλουζίστα Muddy Waters.

2.   The Doors. Η θρυλική μπάντα πήρε το όνομά της από το βιβλίο του συγγραφέα AldousHuxley, με τίτλο, “The Doors of Perception”, που διηγείται τις ψυχεδελικές εμπειρίες του δημιουργού του. Το βιβλίο με τη σειρά του πήρε τον τίτλο του από στίχο  "If the doors of perception were cleansed, every thing would appear to man as it is: infinite" του ποήματος “Marriage of Heaven and Hell” του Άγγλου ποιητή του 18^ου αι. William Blake.

3.   The Mamas & The Papas. Το συγκρότημα είχε βαρεθεί το αρχικό του όνομα “The Magic Cyrcle” και έψαχνε για καινούριο. Ενώ τα παρακολουθούσαν μια συνέντευξη μοτοσυκλετιστών, μελών του club Hell’s Angels, άκουσαν από έναν μοτοσυκλετιστή ότι αποκαλούν τις γυναίκες τους “mamas”. Τα μέλη  του συγκροτήματος Cass Elliot και Michelle Phillips αμέσως λάτρεψαν το “TheMamas” κι έτσι οι άλλοι δύο, Denny Doherty και John Phillips έγιναν οι “The Papas”.

4.   The Beatles. Το όνομα του συγκροτήματος πέρασε πολλές αλλαγές μέχρι να καταλήξει στην τελική   του μορφή. Αρχικά ήταν The Beetles, μετατράπηκε στο The Silver Beetles, έπειτα στο TheSilver Beatles για να καταλήξει στο τελικό όνομα The Beatles. Πάντως η αρχική ιδέα  του ονόματος προέρχεται από τον μπασίστα του συγκροτήματος Stu Sutcliff.

 

5.   Ramones. Πολλοί πιστεύουν λανθασμένα ότι ήταν το επίθετο της μπάντας, αν και τα μέλη της δεν έχουν καμία συγγένεια ματαξύ τους. Όμως στην πραγματικότητα το συγκρότητα πήρε το όνομά του από το ψευδώνυμο που χρησιμοποιούσε ο Paul Mc Cartney, όταν ακόμα οι Beatles ήταν οι Silver Beatles.

6.   Aerosmith. Ψάχνοντας ανάμεσα σε πλήθος ονομάτων το συγκρότημα κατέληξε στο όνομά του όταν ο  ντράμερ του, Joey Kramer ανέφερε στους υπόλοιπους ότι όταν ήταν μαθητής Λυκείου έγραφε σε όλα του τα τετράδια τη λέξη Aerosmith. Το όνομα αυτό γεννήθηκε στο μυαλό του αφού άκουσε το album του Harry Nilsson, Aerial Ballet, το εξώφυλλο του οποίου απεικόνιζε έναν ζογκλέρ τσίρκου να πέφτει από ένα διπλάνο.

7.   U2. Αφού απορρίφθηκαν τα ονόματα Feedback και The Hype και καθώς η σύσταση της μπάντας άλλαζε συνεχώς, τα τελικά της μέλη κατέληξαν στο U2 εξαιτίας της αμφισημίας του και γιατί τους ήταν το λιγότερο δυσάρεστο.