Η μοναξιά επιβαρύνει το ανοσοποιητικό

Η μοναξιά επιβαρύνει την υγεία και αυξάνει κατά 14% την πιθανότητα πρόωρου θανάτου ενός ηλικιωμένου, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα.

Η νέα μελέτη, με επικεφαλής τον ψυχολόγο Τζον Κακιόπο του Πανεπιστημίου του Σικάγο, η οποία δημοσιεύθηκε στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών (PNAS) των ΗΠΑ και μελέτησε τόσο ανθρώπους (μοναχικούς και μη, για λόγους σύγκρισης), όσο και μοναχικές μαϊμούδες, ρίχνει περισσότερο φως στους βιολογικούς μηχανισμούς μέσω των οποίων δρα η μοναξιά σε κυτταρικό επίπεδο.

Σε γενικές γραμμές η κοινωνική απομόνωση μειώνει την αποτελεσματικότητα του αμυντικού (ανοσοποιητικού) μηχανισμού ενός ανθρώπου και αυξάνει το επίπεδο της χρόνιας φλεγμονής.

Όπως διαπίστωσε η νέα έρευνα, εξαιτίας της μοναξιάς, αυξάνεται η ενεργοποίηση των γονιδίων που εμπλέκονται στη χρόνια εσωτερική φλεγμονή, ενώ αντίστροφα μειώνεται η έκφραση των γονιδίων που εμπλέκονται στην άμυνα κατά των ιών. Η συνέπεια είναι ότι τα λευκοκύτταρα (βασικά κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος) στους μοναχικούς ανθρώπους έχουν μικρότερη αποτελεσματικότητα να καταπολεμήσουν τις λοιμώξεις.

Η μοναξιά μειώνει το προσδόκιμο ζωής

  Η μοναξιά μπορεί να μειώσει τον προσδόκιμο όρο ζωής ενός ατόμου, όπως θα συνέβαινε αν το άτομο αυτό ήταν παχύσαρκο.

Το κατά πόσο ένας άνθρωπος νιώθει μοναξιά, αποτελεί ένα δείκτη πιθανότητας πρόωρου θανάτου, όπως και το σωματικό τους βάρος, υποστηρίζουν ερευνητές.

Μάλιστα, όπως σημειώνει δημοσίευμα της βρετανικής εφημερίδας Daily Mail, οι επιστήμονες προβλέπουν μια «επιδημία μοναξιάς» στο μέλλον, καθώς ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι ζουν πλέον μόνοι τους, προειδοποιώντας ότι θα έπρεπε κανείς να λαμβάνει υπόψη τις κοινωνικές του σχέσεις πιο σοβαρά.

Οι ερευνητές εξηγούν ότι η μοναξιά και η κοινωνική απομόνωση μπορούν να λάβουν διάφορες μορφές. Για παράδειγμα, κάποιος μπορεί να περιβάλλεται από ανθρώπους, όμως να εξακολουθεί να αισθάνεται μόνος ανάμεσά τους.
Κάποιοι άλλοι άνθρωποι μπορεί να απομονώνονται, επειδή προτιμούν αν είναι μόνοι.

Η επίδραση στον προσδόκιμο όρο ζωής όμως, είναι η ίδια και για τα δύο αυτά σενάρια, επισημαίνει η επικεφαλής της επιστημονικής ομάδας από το πανεπιστήμιο Brigham Young στη Γιούτα των ΗΠΑ, Julianne Holt-Lunstad.

«Η επίδραση είναι συγκρίσιμη με αυτή της παχυσαρκίας, κάτι που η δημόσια υγεία λαμβάνει πολύ σοβαρά υπόψη. Πρέπει όμως να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε ακόμη πιο σοβαρά και για τις κοινωνικές μας σχέσεις» σχολίασε η ίδια.

Μάλιστα, οι ερευνητές βρήκαν ότι η σχέση ανάμεσα στη μοναξιά και τον κίνδυνο θανάτου είναι πιο ισχυρή στους νέους ανθρώπους. Παρότι οι μεγαλύτερης ηλικίας άνθρωποι είναι πιο πιθανό να είναι μόνοι και αντιμετωπίζουν μεγαλύτερο κίνδυνο θανάτου, η μοναξιά και η κοινωνική απομόνωση προβλέπουν «καλύτερα» τον πρόωρο θάνατο ανάμεσα στις ομάδες ανθρώπων κάτω των 65 ετών.

Τα συμπεράσματα της μελέτης τους δημοσιεύτηκαν στο επιστημονικό περιοδικό Perspectives on Psychological