Λόγοι να επιστρέψεις σε desktop pc

Αλλάζεις RAM και άλλα hardware μόνος σου 
Νιώθεις απόλυτος κυρίαρχος του υπολογιστή σου. Ανοίγεις το κουτί, βγαίνουν έξω τα καλώδια και (αν ξέρεις) αλλάζεις αυτά που θέλει μόνος σου. Ram θες; Την βάζεις; Άλλη κάρτα γραφικών; Την εγκαθιστάς. Άλλο dvd recorder; Το τοποθετείς. Νιώθεις ότι μπορείς να κάνεις κάτι για ένα πρόβλημα που υπάρχει. Νιώθεις χρήσιμος ρε γαμώτο. Ενώ με το tablet, στο παραμικρό πρέπει να απευθυνθείς στην εταιρεία. Σκέψου να σκάει το λάστιχο του αυτοκινήτου σου και αντί να το αλλάζεις μόνος σου, να πρέπει να πας το αμάξι στην αντιπροσωπεία.

Αξιοποιείς κάθε νέα τεχνολογία
Γιατί όλα ξεκινάνε από το desktop. Ο οποιοσδήποτε επεξεργαστής, η οποιαδήποτε καινοτομία, πρώτα εμφανίζεται στα desktop pcs, δοκιμάζεται και ύστερα προχωράει και στα μικρότερα μεγέθη υπολογιστών. Δεν είναι τυχαίο ότι πάντα όταν κοιτάς για υπολογιστή, οι επιδόσεις που βρίσκεις σε desktop δεν συναντώνται ακόμα στα laptop. Πόσο μάλλον στα netbooks και τα tablet pcs. Το desktop δείχνει το δρόμο και τα υπόλοιπα ακολουθούν. Και σε ταχύτητα και σε τεχνολογία.

Είσαι old school
Όπως και να το κάνεις, το να έχεις ένα desktop pc πια είναι σαν να κρύβεις μια Triumph Bonneville στο γκαράζ του σπιτιού σου. Ένα vintage κομμάτι το οποίο σε κάνει να νιώθεις ότι δεν είσαι σαν όλους τους άλλους τους νεοποζεράδες που βιάζονται να λανσάρουν το νέο τους υπερσύγχρονο απόκτημα. Κάποιοι θα σε πουν γραφικό. Εσύ όμως θα ξέρεις ότι είσαι ο μόνος που το κρατάει αληθινό στη γειτονιά του. Respect.

Παίζεις παιχνίδια σαν άνθρωπος god damn it
Αν προσπαθήσεις να παίξεις το καινούριο Call of Duty που βγαίνει σε λίγες εβδομάδες σε laptop θα με θυμηθείς. Δεν παίζεις παιχνίδια στο laptop. Ποτέ. Εκτός κι αν με τον όρο παιχνίδι εννοείς πασιέντζες και tetris. Όσον αφορά τα tablet pcs, αυτά που έχουν δεν είναι παιχνίδια. Είναι εξυπνακίστικα apps τα οποία προσπαθούν με μανία να καλύψουν τις ελλείψεις των tablet στο gaming ability. Για να λιώσεις σε ένα παιχνίδι και σε γραφικά θες έναν τεράστιο υπολογιστή με την καλύτερη κάρτα γραφικών και 18 ανεμιστήρες να ψύχουν τον επεξεργαστή.

Το χτυπάς και δεν μασάει
Αυτό κολλάει στον από πάνω λόγο. Εκεί που έχεις χαραμίσει 18 ώρες από τη ζωή σου για να φτάσεις στον τελευταίο αντίπαλο της πίστας, πολύ απλά χάνεις. Όχι, δεν λέμε ότι δεν είσαι καλός. Συμβαίνουν κι αυτά. Αλλά εκείνη την στιγμή που έχεις μαζέψει νεύρα και θες απλά να σκάσεις κάπου μια μπουνιά, αν έχεις μπροστά σου laptop ή tablet, άρχισε να κλαις τα λεφτά σου. Ενώ το desktop pc ρε φίλε το χτυπάς, το κλωτσάς και δεν μασάει. Και την οθόνη να σπάσεις, αγοράζεις μια άλλη. Ο υπολογιστής, άθικτος.

Γλιτώνεις πολλά λεφτά
Συγκριτικά πάντα. Γιατί με τα ίδια λεφτά που θα δώσεις για να πάρεις ένα απλό laptop ή ένα πολύ περιορισμένων δυνατοτήτων tablet, μπορείς να αγοράσεις έναν πανίσχυρο desktop υπολογιστή. Με πολύ ανώτερο επεξεργαστή, μεγαλύτερες δυνατότητες και πολύ πιο σύγχρονη τεχνολογία. Βέβαια τον Έλληνα δεν τον πειράζει να δώσει λίγα λεφτά παραπάνω για να πάρει κάτι με το οποίο θα πουλάει και μούρη. Αν είσαι έξυπνος όμως, τέτοια εποχή θα κοιτάξεις να γλιτώσεις μερικά λεφτά.

Δεν το βγάζεις έξω να το μετρήσεις
Δεν είναι κάτι ψωνίστικο με δυο λόγια. Κάτι το οποίο θα το πάρεις μαζί σου για καφέ για να το δείξεις σε φίλους και αγνώστους. Από τους 100 ανθρώπους που κουβαλάνε το iPad μαζί τους όταν βγαίνουν από το σπίτι ή το γραφείο, μόνο οι 5 έχουν δουλειά να κάνουν και το χρειάζονται απολύτως. Οι άλλοι απλά προσπαθούν να πείσουν τον εαυτό τους ότι άξιζε να δώσουν τόσα λεφτά, μαζεύοντας ατάκες τύπου “τι τέλειο που είναι”, πόσο θέλω κι εγώ ένα τέτοιο” και άλλα τέτοια γραφικά.

Νιώθεις οτι πιάνουν τόπο τα λεφτά σου ρε παιδί μου
Το βλέπεις είναι μεγάλο και επιβλητικό. Όταν το παίρνεις σε κουτί, καλά καλά δεν μπορείς να το κουβαλήσεις. Ενώ ο κλασικός φόβος ενός ανθρώπου που αποκτά ένα tablet είναι να μην το χαλάσει γιατί είναι τόσο μικρό και εύθραυστο. Μερικοί κάνουν και χιουμοράκι τύπου “800 ευρώ για 200 γραμμάρια;”. Είναι το χιούμορ που προσπαθεί να κρύψει την αμφιβολία τους για το αν έκαναν καλά ή όχι που έδωσαν τόσα λεφτά για κάτι τέτοιο. Την ίδια στιγμή που εσύ συνδέεις τα καλώδια και ετοιμάζεσαι για μια ηλεκτρονική πανδαισία.

Σου θυμίζει μια παλιά καλή εποχή
Τότε που ολα ήταν πιο ρομαντικά. Τότε που όλα ήταν πιο αθώα. Τα κορίτσια φορούσαν μεγάλα βρακιά κάτω από τα φουστάνια και οι άντρες άφηναν τις τρίχες στην πλάτη τους να μεγαλώνουν. Τότε που άκουγες το dial-up modem να αγκομαχά να συνδεθεί στο δίκτυο κι εσύ αγωνιούσες να κατέβουν μερικά ακόμα bytes. Το desktop pc σου θυμίζει την παιδική σου ηλικία. Κι αυτό είναι κάτι ανεκτίμητο. Ή και όχι.