Το συγκρότημα δημιουργήθηκε τον Σεπτέμβριο του 1965 στην Θεσσαλονίκη από τους'Αλκη Κακαλιάγκο (πιάνο-hammond organ) μέλος των "VIPS",και τα μέλη του διαλυθέντος συγκροτήματος των "BRAHMS"Πασχάλη Αρβανιτίδη (τραγούδι-μπάσο), Βαγγέλη Κουτσοτόλη (σαξόφωνο), Κούλη Καλογιαννίδη (κιθάρα), Δημήτρη Λαζαρίδη (τύμπανα), Αυτοί οι πέντε είναι οι ιδρυτές και θεμελιωτές του θρύλου των Ολύμπιανς.
Πρώτες εμφανίσεις στo night-club "Χαβάη" στην Ν.Κρήνη (σήμερα νοσοκομείο ΙΚΑ) με "αφεντικό" τον Τάκη Κανίδη.
Η νεολαία της Θεσσαλονίκης από την πρώτη στιγμή αγκαλιάζει και στηρίζει με την αγάπη της το συγκρότημα. Ο Γιώργος Κοντόπουλος (ραδιοφωνικός παραγωγός) με τα μαγνητόφωνα του ηχογραφεί ζωντανά τους Ολύμπιανς σε μουσικό πρωινό στην "Χαβάη" και τους παρουσιάζει σε εκπομπή του στον Αμερικανικό ραδιοφωνικό σταθμό που λειτουργούσε τότε στην Περραία Θεσσαλονίκης.Ο 'Αλκης Στέας σε εκπομπή του στο Κρατικό ραδιόφωνο βγάζει στον αέρα την ίδια ηχογράφηση και με ζωντανή συνέντευξη των Ολύμπιανς.
Αυτή την εκπομπή την ακούει ο Γιάννης Σωκρατίδης τότε διευθυντής του υποκαταστήματος στην Θεσσαλονίκη της Δισκογραφικής εταιρείας "Ελλαδίσκ" ο οποίος ενθουσιάζεται και ανοίγει τον δρόμο για να ηχογραφηθούν στην Αθήνα (Δεκέμβριος 1965), με παραγωγό τον Γ.Ράλλη, το πρώτο σαρανταπεντάρι δισκάκι με τον "Τρόπο" και το "Συμπόσιο".Αποτέλεσμα την επιτυχία και αναγνώριση σ'όλη την Ελλάδα.
Σημαντικός σταθμός η πρώτη εμφάνιση των ΟΛΥΜΠΙΑΝΣ στην Αθήνα στις 2 Οκτωβρίου1966 στην "Χρυσή Βραδυά" σε μια μεγάλη πολύωρη συναυλία στο κατάμεστο Παναθηναικό Καλλιμάρμαρο Στάδιο όπου σμμετείχε όλο το μουσικό κατεστημένο της εποχής.
Επίσης διεξήχθη ένας διαγωνισμός νεανικών μουσικών συγκροτημάτων όπου οι Θεσσαλονικείς ΟΛΥΜΠΙΑΝΣ πήραν το 78% το ψήφων της Αθηναικής νεολαίας,''.....αυτό ήταν κάτι που έφτανε τα όρια ενός σκανδάλου.'Ενα απρόβλεπτο συγκρότημα από τη Θεσσαλονίκη ,τσάκιζε τα καλύτερα συγκροτήματα της Αθήνας -και μάλιστα μέσα στην έδρα τους!......" (απόσπασμα από το βιβλίο ''Ελληνικό Ροκ'' του Μανώλη Νταλούκα).
Η πρωτοφανής επιτυχία των "Ολύμπιανς", για τα δεδομένα εκείνης της εποχής. μπορεί να αιτιολογηθεί ως εξής.Πάντα οι νέοι θέλουν να έχουν την δική τους μουσική. Ο χορευτικός ρυθμός που συγκινούσε τότε (1965) ήταν το σέικ.
Οι "Φόρμινξ", που προηγήθηκαν των "Ολύμπιανς", έπαιζαν μεν μοντέρνα χορευτική μουσική, αλλά "σνόμπαραν" τον ελληνικό στίχο. Και γενικά όλα τα συγκροτήματα εκείνης της εποχής έκαναν το ίδιο, η τραγουδούσαν στα ελληνικά με ξενική προφορά...."Από τη βραδυά εκείνη,όλα τα συγκροτήματα αναθεωρούν την στάση τους .'Ολοι αρχίζουν να γράφουν τραγούδια με ελληνικό στίχο η...... διασκευάζουν ξένες επιτυχίες στα ελληνικά...." (απόσπασμα από το βιβλίο ''Ελληνικό Ροκ'' του Μανώλη Νταλούκα).
Η καθαρή και ειλικρινής άρθρωση του Πασχάλη σε μελωδίες με ελληνικό στίχο, σε μουσική με "ευρωπαικό άκουσμα" σε σύγχρονους μοντέρνους χορευτικούς ρυθμούς έκανε να σκιρτίσουν οι καρδιές όλων των νέων, και να χαρίσουν όλη τους την αγάπη στο συγκρότημα και ακόμη να την μεταφέρουν και στις επόμενες γενιές.
Αποτέλεσμα όλα τα νεανικά ροκ συγκροτήματα άρχισαν να ηχογραφούν την μουσική τους πάνω σε ελληνικό στίχο,και μέχρι σήμερα όλα τα ροκ συγκροτήματα ακόμη και τα πιο.....σκληρά τραγουδούν ελληνικά.
Ακολουθεί το "Συγνώμη" με στίχους γραμμένους από τον Ν.Ελληναίο, το "Σχολείο" και η δημοτικότητα του γκρουπ ανεβαίνει στα ύψη.
Στρατιωτική θητεία, σπουδές και άλλες οικογενειακές υποχρεώσεις απεμάκρυναν κάποια ιδρυτικά μέλη από το συγκρότημα.
'Ετσι πολλοί καλοί μουσικοί που εν συνεχεία διέπρεψαν στο μουσικό στερέωμα πέρασαν από τους "Ολύμπιανς" όπως οι Βασίλης Παπαβασιλείου (μπάσο-τραγούδι), Νίκος Παπάζογλου και Γιάννης Καρατζόγλου (τραγούδι), Παντελής Δεληγιαννίδης (κιθάρα), Γιώργος Ζηκογιάννης (μπάσο), Νίκος Αρχοντής (βιολί-σαξόφωνο), Αντώνης Θεοδωρόπουλος (σαξόφωνο), Πάνος Λεμονίδης (ντράμς), Νέστωρας Δάνας (κιθάρα), Βαγγέλης Κιτσικόπουλος (κιθάρα-τραγούδι), Ρούλης Πυρίλης (ντράμς).
Το 1972 έχουν απομείνει από τα ιδρυτικά μέλη μόνο ο Πασχάλης Αρβανιτίδης και ο 'Αλκης Κακαλιάγκος. Τα μουσικά πράγματα της εποχής δεν ευνοούν την ύπαρξη συγκροτημάτων (1972).
Ο Πασχάλης κατεβαίνει στην Αθήνα και ξεκινά μια επιτυχημένη σόλο καριέρα. Ενώ ο 'Αλκης Κακαλιάγκος συνεχίζει να συνθέτει μουσική, να κάνει μουσικές παραγωγές με αποκορύφωμα την μουσική επένδυση στην μεγάλου μήκους ταινία του Τάκη Κανελλόπουλου "Το Ρομαντικό σημείωμα" συμμετοχή στο 38ο Φεστιβάλ κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 1997.
Πρόσφατη συνθετική εργασία (2012) η μουσική επένδυση του ντοκυμαντέρ "ΕΝΘΥΜΙΟΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ"(Memories from Thessaloniki).Μια παραγωγή της ΕΡΤ 3 στο πρόγραμμα "Ο Αιώνας της Θεσσαλονίκης"(Κ.Μπλιάτκας) για την επέτειο των 100 χρόνων (1912-2012) ελεύθερης Θεσσαλασονίκης
Συγνώμη
Ανάμνησις
Σιγά σιγά
Ο Αλέξης
Ιστορια
Το κορίτσι του Μάη
Ψεύτικη αλήθεια
Κάποτε θά 'ρθει μια μέρα
Η συντροφιά μας
Mamy blue
Λόλα
Φίλοι και αδερφοί
Ουρανέ που περνάς
Γαλάζια θάλασσα
Το τραγούδι μου
Είσαι αυτή που αγαπώ
Πώς
Μάθημα σολφέζ
Αν μια μέρα σε χάσω
OLYMPIANS - ΠΑΣΧΑΛΗΣ
Οι μεγάλες επιτυχίες
Οι μεγάλες επιτυχίες
Σχολείο
Ο Τρόπος Συγνώμη
Ανάμνησις
Σιγά σιγά
Ο Αλέξης
Ιστορια
Το κορίτσι του Μάη
Ψεύτικη αλήθεια
Κάποτε θά 'ρθει μια μέρα
Η συντροφιά μας
Mamy blue
Λόλα
Φίλοι και αδερφοί
Ουρανέ που περνάς
Γαλάζια θάλασσα
Το τραγούδι μου
Είσαι αυτή που αγαπώ
Πώς
Μάθημα σολφέζ
Αν μια μέρα σε χάσω
Κόπακαμπάνα
Η τρομπέτα
Τώρα είν' αργά
Μη λυπάσαι
Φύγε σε παρακαλώ
Αχ! και να μπορούσα
Ήθελα
Τρυφερά
Παραδώσου λοιπόν
Κατερίνα - Κατερινάκι
Στο μπαράκι
Πες, πες, πες μου
Στα σουβενίρ
Τζοάννα
Μη με μαρτυρήσεις
Στιγμές
Άλλαξες
Εσένα που σε ξέρω τόσο λίγο
Μακάρι
Η τρομπέτα
Τώρα είν' αργά
Μη λυπάσαι
Φύγε σε παρακαλώ
Αχ! και να μπορούσα
Ήθελα
Τρυφερά
Παραδώσου λοιπόν
Κατερίνα - Κατερινάκι
Στο μπαράκι
Πες, πες, πες μου
Στα σουβενίρ
Τζοάννα
Μη με μαρτυρήσεις
Στιγμές
Άλλαξες
Εσένα που σε ξέρω τόσο λίγο
Μακάρι
Um grande abraço do Brasil.
ΑπάντησηΔιαγραφήO blog Chá das Cinco agradece a sua presença.
Gemária Sampaio