StudioEnigma (Italo/EuroDisco rad) < --------- Listen --------- > Bainas Live (Classics radio)

31 Οκτωβρίου 2013

Εμείς σας ρωτήσαμε.. εσείς μας απαντήσατε!


Πρόσφατο γκάλοπ σε στέκια γενιών δεκαετίας 70 και 80 

Η ερώτηση ήταν η εξής:  
 Όταν ακούτε την λέξη Ντισκοτέκ τι σας έρχεται στο μυαλό?
Απαντήστε μας με 2 λέξεις!

 Δεκαετίες με Άστρο 
Εποχές αθωότητας 
 Υπέρμετρη Νοσταλγία 
Νυχτερινή Ζωή στο Maximum 
Ντισκομπάλες & Λέιζερς 
 Κορυφαίοι Dj’s 
Disco Parties 
Italo Disco - Funk 
Χορός και όποιος αντέξει 
Πολύχρωμες Πίστες 
Κόσμος με Κουλτούρα 
Break Dance - Καρέκλες 
Μαθητικά Χρόνια 
Κασέτες Βινύλια 
Μηχανές με Γκάζια 
Ερασιτέχνες AM – FM 
Αφιερώσεις με πολύ Love 
Sandra – Cretu 
Michael Jackson - Madonna 


Αυτά και άλλα πολλά μας είπαν οι φίλοι ερωτηθέντες..
εμείς επικεντρώσαμε τα πιο σημαντικά. 

(Το Γκάλοπ έγινε μεταξύ
 4/10/13 & 15/10/13 από τον blogger Νίκο)

"Έφυγε" ο Νίκος Φώσκολος




Απεβίωσε την Τετάρτη, 30 Οκτωβρίου, στις 7.00 το πρωί, σε ηλικία 86 ετών, ο Έλληνας σκηνοθέτης και σεναριογράφος Νίκος Φώσκολος. Είχε πλήρη διαύγεια, ωστόσο τον τελευταίο καιρό δεν ήταν το ίδιο δραστήριος όσο παλαιότερα. Ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος άφησε την τελευταία του πνοή στο νοσοκομείο «Ευαγγελισμός».

Η κηδεία του θα τελεστεί την Παρασκευή, 1 Νοεμβρίου, στις 14.30 το μεσημέρι, στο Κοιμητήριο Ηλιούπολης.

Έσβησε η λάμψη
Έφυγε σήμερα από την ζωή, ο άνθρωπος που είχε το ταλέντο να καθηλώνει εκατομμύρια ανθρώπων είτε μπροστά σε μία κινηματογραφική οθόνη είτε σε μία τηλεοπτική συσκευή.

Για τους νεότερους ίσως το όνομα Νίκος Φώσκολος να μην λέει πολλά, υπάρχουν όμως γενιές και γενιές Ελλήνων που έκλαψαν, γέλασαν, νευρίασαν και ευχαριστήθηκαν, μέσα από τα έργα του.
Ο Νίκος Φώσκολος δεν ήταν ένας απλός σκηνοθέτης – σεναριογράφος, είχε αυτήν την μοναδική ικανότητα να παρουσιάζει ιστορίες που ενώ πολλές από αυτές ήταν αποκύημα της φαντασίας του, έπιαναν πάντα τον «σφυγμό» του κοινού. 
Ποιος μπορεί να ξεχάσει το 92% ρεκόρ τηλεθέασης που έφτασε την δεκαετία του '70 ο «Άγνωστος πόλεμος», υπάρχει κάποιος που είχε τηλεοπτική συσκευή και δεν είχε δει ούτε ένα επεισόδιο από τα «Εν Τούτω Νίκα», «Κραυγή των λύκων», «Ρωμανός Διογένης». Μπορεί κάποιος να αμφισβητήσει το ρεκόρ Γκίνες της δεκαετίας του 90 με τα 3.457 επεισόδια της «Λάμψης». Ίσως είναι από τις φορές που οι αριθμοί έχουν φωνή και μιλάνε, αποδεικνύοντας το αυτονόητο. 

Υπάρχει άραγε άνθρωπος που να μην θυμάται πως «νέκρωνε» κάθε απόγευμα η χώρα στις ώρες που προβαλλόταν το «Καλημέρα Ζωή» και η «Λάμψη»; Πως το τηλεοπτικό κοινό έμπαινε «στον κόσμο» του Νίκου Φώσκολου ξεχνώντας όλες του τις έγνοιες; 

Υπάρχει έλληνας σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη που δεν έχει δει ταινίες όπως, «Κοντσέρτο για πολυβόλα», «Οι αδίστακτοι», «Πυρετός στην άσφαλτο», «Κοινωνία ώρα μηδέν», «Ορατότης μηδέν» και «Το χώμα βάφτηκε κόκκινο» την ταινία του Βασίλη Γεωργιάδη, της οποίας το σενάριο έγραψε ο Νίκος Φώσκολος και που είχε προταθεί από την Αμερικανική Ακαδημία Τεχνών και Επιστημών για Όσκαρ καλύτερης ξένης ταινίας το 1965.
Καθ’ όλη την περίοδο της ενασχόλησης του με την τηλεόραση και τον κινηματογράφο, πολύ ήταν αυτοί που ασχολήθηκαν με το έργο του. Πολλές συζητήσεις έγιναν και πολύ μελάνι χύθηκε γύρω από το έργο του. Δεν ήταν λίγες οι φορές που τα τελευταία χρόνια ο Νίκος Φώσκολος «πικράθηκε» από όλους αυτούς που δεν εκτιμούσαν την τηλεοπτική δουλειά του και του ασκούσαν κριτική. Ο ίδιος όμως πάντα με ηρεμία απαντούσε στους επικριτές του, πως οι ιστορίες του είναι βγαλμένες από την ίδια την ζωή και ο λόγος της τεράστιας επιτυχίας τους ήταν αυτός ακριβώς. 

Επειδή είχα την χαρά να τον γνωρίσω, για κάποιους η γνώμη μου ίσως και να θεωρηθεί θετικά «βιασμένη», ένα πάντως είναι σίγουρο, ότι ο Νίκος Φώσκολος υπήρξε ένας πολύ εργατικός, τελειομανής, άνθρωπος που υπηρέτησε με μεγάλη συνέπεια αυτό που αγαπούσε και αυτό για το οποίο αγαπήθηκε. Η ικανότητα του να πιάνει τον κοινωνικό παλμό και να εκφράζει το κοινό αίσθημα καθηλώνοντας τους θεατές ήταν μοναδική. Για μένα πάντως σήμερα δεν έφυγε από την ζωή μόνο ένας σκηνοθέτης – σεναριογράφος, για μένα σήμερα η Ελλάδα «έχασε» έναν από τους μεγάλους της «παραμυθάδες». 

Οι ομορφότερες πλατείες της Ευρώπης σας παρουσιάζονται


Σχεδόν κάθε πόλη στην Ευρώπη ζει και αναπνέει γύρω από μια όμορφη πλατεία με εντυπωσιακά κτίρια..



Είναι το κέντρο της, εκεί που όπου χτυπά η καρδιά της ιστορίας και του πολιτισμού της.

Το arttravel επέλεξε τις ομορφότερες ευρωπαϊκές πλατείες παρουσιάζοντας την ιστορία γύρω από την ιδιαίτερη αρχιτεκτονική τους.

Πλατεία παλιάς πόλης, Πράγα




Η ιστορία της πλατείας με το παραμυθένιο σκηνικό μας πηγαίνει πίσω στο 12ο αιώνα και είναι γεμάτη υπέροχα κτίρια ρομανικής και γοτθικής αρχιτεκτονικής χρωματισμένα με πανέμορφα παστέλ χρώματα και έχουν υπέροχες επιγραφές. 
Ξεχωρίζουν το άγαλμα του Γιαν Χους, η Εκκλησία της Παναγιάς του Τυν, η εκκλησία του Αγίου Νικολάου και ο Πύργος του Αστρονομικού Ρολογιού, που τώρα αποτελεί μέρος του Δημαρχιακού Μεγάρου. 
Μπορείτε να δείτε τους Δώδεκα Αποστόλους να εμφανίζονται στο πάνω τμήμα του ρολογιού κάθε ώρα από τις 9 το πρωί ως τις 9 το βράδυ σε ένα θέαμα που προσελκύει πολλούς τουρίστες καθημερινά.


Piazza Novana, Ρώμη




Χτισμένη το 15ο αιώνα στο πρώην Στάδιο του αυτοκράτορα Δομιτιανού, είναι μία από τις διασημότερες και πιο ζωντανές πλατείες της πόλης γεμάτη καφετέριες, εστιατόρια και υπαίθριους μουσικούς, ζωγράφους και performers που διασκεδάζουν τους περαστικούς.
 Είναι μεγάλη, με ωοειδές σχήμα και δεν έχει αλλάξει και πολύ με την πάροδο του χρόνου. Ξεχωρίζει για την αρχιτεκτονική της με το μεγάλο συντριβάνι Των Τεσσάρων Ποταμών (Fontana dei Quattro Fiumi) του Μπερνίνι να δεσπόζει. 
Τα δύο άλλα σιντριβάνια στην πλατεία είναι το Fontana di Nettuno (η κρήνη του Ποσειδώνα) στο βόρειο άκρο και η Fontana del Moro (η κρήνη του Μαυριτανού) στο νότιο άκρο.


Plaza de Espana, Σεβίλλη




Η εντυπωσιακή πλατεία στην πρωτεύουσα της Ανδαλουσίας βρίσκεται στο πάρκο της Maria Luisa και κατασκευάστηκε το 1929 λόγο της Ισπανο-Αμερικάνικης έκθεσης από το διάσημο αρχιτέκτονα Anibal Gonzalez. 
Σήμερα στεγάζει κυβερνητικά γραφεία ενώ στο κέντρο της υπάρχει ένα εντυπωσιακό συντριβάνι και περιμετρικά θα βρείτε, περίτεχνα διακοσμημένες γέφυρες και τοιχογραφίες με την ιστορία κάθε επαρχίας της Ισπανίας. 
Το τεράστιο κτίριο περιμετρικά της πλατείας είναι ίσως το πιο εύκολα αναγνωρίσιμο στη Σεβίλλη και θεωρείται η επιτομή της Μαυριτανικής αναγέννησης.


Rynek Glowny, Κρακοβία




Η μεσαιωνική πλατεία στην Ευρώπη δεσπόζει στην παλιά πόλη της Κρακοβίας στην Πολωνία και είναι γεμάτη κόμψα ιστορικά κτίρια, εντυπωσιακά παλάτια και γοτθικές εκκλησίες. 
Εδώ χτυπά η καρδιά της πόλης με πολλά εστιατόρια, cafe και εμπορικά καταστήματα ενώ καθ'όλη τη διάρκεια του έτους φιλοξενεί φεστιβάλ, συναυλίες αλλά και τις πολύχρωμες χριστουγεννιάτικες και πασχαλινές αγορές.


Piazza Del Campo, Σιένα




Είναι το στολίδι της καλά διατηρημένης μεσαιωνικής πόλης. Υπήρξε αγορά του μεσαιωνικού κόσμου από τον 13ο αιώνα και η πεζοδρόμηση ανάγεται στα 1349. Είναι από τις παλαιότερες πλατείες του κόσμου που έχουν διατηρηθεί και για το λόγο αυτό αποτελεί Μνημείο Πολιτιστικής Κληρονομιάς από την UNESCO. 
Τα κόκκινα πλακάκια δημιουργούν εννέα μεγαλύτερους τριγωνικούς σχηματισμούς ("φέτες") και συμβόλιζαν τον Κανόνα των Εννέα, κυβερνητικό διαχωρισμό της εξουσίας τον 13ο αιώνα. Περιβάλλεται από ιστορικά παλάτια, όπως το Palazzo Pubblico με το Torre del Mangia. 
H πλατεία είναι ακόμα διάσημη για τις διάσημες ιπποδρομίες "Palio" που διεξάγονται δύο φορές το χρόνο (Ιούλιο και Αύγουστο) στην πόλη και οι προετοιμασίες πραγματοποιούνται όλο τον υπόλοιπο.


Grand Place, Βρυξέλλες




Αν σταθείς στο κέντρο της πλατείας θα χρειαστείς τουλάχιστον πέντε λεπτά για να κάνεις μια πλήρη περιστροφή. Και αυτό γιατί τα κτίρια δε θα σε αφήνουν να πάρεις το βλέμμα σου από πάνω τους. Χτισμένα τα περισσότερα το 16ο και 17ο αιώνα, είναι αριστουργήματα της γοτθικής και μπαρόκ αρχιτεκτονικής. 
Η Αρχιδούκισσα Isabella, η κόρη του βασιλιά Φίλιππου II της Ισπανίας έχει γράψει το 1599 κατά την επίσκεψή της στης Βρυξέλλες: "δεν έχω ξαναδεί ποτέ μου κάτι τόσο όμορφο, όπως την πλατεία της πόλης που το δημαρχείο αγγίζει τον ουρανό". Φεύγοντας από την πλατεία, επιλέξτε ένα μικρό στενό ανάμεσα στα ψηλά και επιβλητικά κτίρια και σίγουρα θα βρείτε κρυμμένο κάποιο καφέ για ζεστή σοκολάτα και Βελγικές βάφλες. Κάθε δύο χρόνια, τον Αύγουστο, η πλατεία αποκτά ένα πολύχρωμο και άκρως εντυπωσιακό χαλί από μπιγκόνιες.


Κόκκινη Πλατεία, Μόσχα




Μπορεί να μην είναι ούτε κόκκινη, ούτε πλατεία με κλασική έννοια. Οτιδήποτε όμως έχετε ακούσει για την μεγαλειώδη Κόκκινη Πλατεία είναι αλήθεια. Η καρδιά ολόκληρης της Ρωσίας δεν θα σας απογοητεύσει ούτε με το μεγαλείο της ούτε με τα αξιοθέατά της: από το Μαυσωλείο του Λένιν, το Κρεμλίνο και τον πολυφωτογραφημένο καθεδρικό του Αγίου Βασιλείου μέχρι το Ιστορικό Μουσείο και το πολυκατάστημα GUM. 
Όλα τόσο μεγάλα, τόσο σημαντικά. Λένε μάλιστα ότι χρειάζεσαι μια εβδομάδα για να τα επισκεφτείς όλα αυτά. Η Κόκκινη Πλατεία είναι τόσο σημαντική για τους Ρώσους που όλοι τους οι κύριοι δρόμοι ξεκινούν από αυτήν προς όλες τις κατευθύνσεις και μετά γίνονται μεγάλοι αυτοκινητόδρομοι έξω από την Μόσχα. Γι'αυτό και θεωρείται ως η κεντρική πλατεία όλης της Ρωσίας. 

30 Οκτωβρίου 2013

Italo Disco Fan Club



Εκδήλωση συμπαράστασης στον ειδικό φρουρό Στάθη Λαζαρίδη

Ο Στάθης Λαζαρίδης δίνει μια μάχη ζωής τα τελευταία έξι χρόνια που βρίσκεται σε κώμα, σε ένα δωμάτιο του 401 και έχει συμπαραστάτες τους γονείς και τα αδέλφια του, οι οποίοι έρχονται από την Κοζάνη εναλλάξ ανά 15ήμερο για να μη μείνει ούτε λεπτό μόνος του.

Ο Στάθης έκλεισε φέτος τα 33 του χρόνια και η ιστορία του συγκλόνισε το πανελλήνιο, όταν στη διάρκεια αστυνομικής επιχείρησης στα Ζωνιανά τον Νοέμβριο του 2007 δέχθηκε σφαίρα από Καλάσνικοφ στο κεφάλι για να παραμείνει ζωντανός νεκρός, παρά τις αλλεπάλληλες χειρουργικές επεμβάσεις.

Να σημειωθεί ότι η κόρη του σήμερα είναι 6 χρονών και δεν έχει γνωρίσει τον πατέρα της.

ΓΙΑΝΝΗΣ Η. ΚΑΚΑΝΟΣ
ΧΑΝΙΩΤΙΚΑ ΝΕΑ

No Place to Race !!

Τι μπορεί να κάνει μια κιμωλία!

Πέρα από το να μας θυμίζει τα σχολικά μας χρόνια μια κιμωλία μπορεί να μας καταπλήξει με τις πολλές χρήσεις της!

Η κιμωλία είναι υλικό που φυλακίζει την υγρασία πολύ αποτελεσματικά. 


Αφαιρέστε λιπαρούς λεκέδες από πουκάμισα ή άλλα ρούχα.
Τρίψτε λευκή κιμωλία πάνω στον λεκέ και αφήστε τη για 10 λεπτά.
Η κιμωλία θα απορροφήσει την περίσσια λιπαρότητα.

Αφαιρέστε με ένα πανί την κιμωλία, όσο είναι εφικτό και πλύντε κανονικά το ρούχο.
Καθαρίστε εύκολα λεκέδες λιπαρότητας από το εσωτερικό γιακάδων σε πουκάμισα.
Τρίψτε αρκετά την κιμωλία στην εσωτερική περιφέρεια του γιακά και αφήστε τη για 10 λεπτά.
Πλύντε στο πλυντήριο κανονικά, αφού αφαιρέσετε την περιττή κιμωλία. 


Αφαίρεση λεκέδων από παπούτσια σουέντ (suede).
Πασπαλίστε κιμωλία στο λεκέ και αφήστε όλο το βράδυ. Με βουρτσάκι αφαιρέστε την κιμωλία, η οποία θα έχει αφαιρέσει μεγάλο μέρος του λεκέ. Υγρασία και μυρωδιά σε κάδο με τα άπλυτα ρούχα.
Βάλτε σε σακουλάκι τροφίμων μερικές κιμωλίες και ρίξτε το σακουλάκι στον πάτο του κάδου.
Η κιμωλία θα απορροφήσει την υγρασία σταδιακά από τον κάδο καθώς και μυρωδιές που βγάζουν τυχόν υγρά ρούχα.


Σκουριασμένα και θολά ασημικά και κοσμήματα.
Τοποθετήστε μια κιμωλία σε μπιζουτιέρες ή ακόμα και στο συρτάρι με τα μαχαιροπήρουνα. Η υγρασία τα θαμπώνει και προκαλεί οξείδωση (σκούριασμα) σε ασημικά και κοσμήματα.
Γρήγορες επιδιορθώσεις σε σημάδια στους τοίχους.
Γρατσουνιές και μικρές τρύπες μπορούν να εξαφανιστούν στο άψε σβήσε εάν τρίψετε το σημείο με κιμωλία.


Βίδα που γλιστράει στην κορυφή κατσαβιδιού. 

Τρίψτε λίγο κιμωλία στην κορυφή του κατσαβιδιού. Θα βοηθήσει, ώστε η βίδα να μην ξεγλιστράει κατά το βίδωμα. 

Διώξτε φυσικά τα μυρμήγκια. Χαράξτε γραμμές με κιμωλία στους τοίχους. Τα μυρμήγκια μισούν την κιμωλία και μένουν μακριά της! 

Κολλάει και μαγκώνει το κλειδί στη κλειδαριά. Τρίψτε τις μύτες του κλειδιού με κιμωλία. Θα βοηθήσει, ώστε το κλειδί να γλιστράει ομαλά στο εσωτερικό της κλειδαριάς. Φροντίδα νυχιών. 

Τρίψτε κιμωλία πάνω στη λίμα νυχιών και λιμάρετε τα νύχια σας κάτω από τις άκρες τους. Η κιμωλία θα αφαιρέσει τη βρωμιά και θα δώσει επιπλέον λευκάδα και φρεσκάδα στα νύχια σας!

29 Οκτωβρίου 2013

Ryan Paris ‎– Parisienne Girl

Ryan Paris - Parisienne Girl 



I Venti d'Azzurro Records ‎– VAM 20.11

Italy 25 Apr 2012 


1. Parisienne Girl (Eddy Remix)

Arranged By – Eddy Mi AmiBacking Vocals – SusyRemix – Eddy Mi Ami


2. Parisienne Girl (Original Vocal Mix)

Arranged By – Vanello


3. Parisienne Girl (Eddy Remix - Instrumental)
Arranged By – Eddy Mi AmiBacking Vocals – SusyRemix – Eddy Mi Ami



Executive-Producer – Fermarlexed, Ryan Paris 

Vocals – Ryan Paris 

Written-By – Razvan Dumitru Voicu











Η φτώχεια επηρεάζει αρνητικά την ανάπτυξη του εγκεφάλου


Η φτώχεια επηρεάζει αρνητικά την ανάπτυξη του εγκεφάλου

Μακροχρόνιες αρνητικές συνέπειες ακόμη και σε βιολογικό επίπεδο έχει η φτώχεια για τον άνθρωπο, καθώς η οικονομική ένδεια από την πρώιμη παιδική ηλικία σχετίζεται μειωμένη ανάπτυξη του εγκεφάλου, σύμφωνα με αμερικανική μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο JAMA Pediatrics.

Οι ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ουάσινγκτον και του Νοσοκομείου Παίδων του Σέιντ Λούις, με επικεφαλής την Δρ Τζοαν Λούμπι, με τη μελέτη τους επιβεβαιώνουν παλαιότερες αναφορές που σχετίζουν την φτώχεια με τις μειωμένες πνευματικές ικανότητες και, κατά συνέπεια, την μειωμένη απόδοση στο σχολείο.

Επίσης, η νέα μελέτη τεκμηριώνει ότι η σωστή ανατροφή και η συναισθηματική υποστήριξη από τους γονείς μπορεί να αντισταθμίσει την αρνητική επίδραση της οικονομικής ένδειας. Ωστόσο, τα παιδιά που δεν λαμβάνουν την κατάλληλη υποστήριξη από το οικογενειακό τους περιβάλλον βρίσκονται στην πλέον μειονεκτική θέση.

Οι επιστήμονες κατέληξαν στα παραπάνω συμπεράσματα αφού μελέτησαν τον όγκο της λευκής και φαιάς ουσίας, καθώς και άλλων ζωτικών περιοχών του εγκεφάλου, όπως ο ιππόκαμπος και η αμυγδαλή, παιδιών, ηλικίας 6-12 ετών.

Όπως προαναφέρθηκε, τα παιδιά που μεγάλωναν με οικονομικές στερήσεις είχαν μικρότερο όγκο στις συγκεκριμένες εγκεφαλικές δομές. Αυτή η συρρίκνωση μπορεί να οδηγήσει σε χρόνια προβλήματα, όπως κατάθλιψη, μαθησιακές δυσκολίες, μειωμένη αντοχή στο στρες και επιπλοκές στην μνήμη.

Ο Δρ Τσαρλς Νέλσον από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ και το Νοσοκομείο Παίδων της Βοστόνης, σχολιάζει σε συνοδευτικό άρθρο του JAMA Pediatrics, ότι «οι πρώιμες εμπειρίες έχουν επιπτώσεις στις νευρωνικές και βιολογικές υποδομές του παιδιού με τέτοιο τρόπο που επηρεάζουν την πορεία της ανάπτυξής του και των μετέπειτα επιδόσεών του».

«Η έκθεση σε πρώιμες αντιξοότητες της ζωής (σ.σ. λόγω της φτώχειας) πρέπει να θεωρείται εξίσου τοξική με την έκθεση στον μόλυβδο, το αλκοόλ ή την κοκαΐνη και, ως τέτοια, πρέπει να τύχει της ανάλογης προσοχής από τις αρχές της δημόσιας υγείας», τονίζει.

27 Οκτωβρίου 2013

Spacedisco, Spacesynth, Synthdance, Spacedance !!!!

Spacesynth, synthdance, spacedance, spacedisco, synthesizerdance or whatever you want to call it is instrumental upbeat synth music that focuses on melodies instead of rhythm. Driving basslines, catchy synth riffs, sci-fi influences and futuristic track titles and album covers have always been a major part of spacesynth.

Spacesynth originated in the mid 80's. At that time synthesizers and electronic sounds had become an essential part of popular music and were widely used by such artists as Vangelis, Jean-Michel Jarre, Kraftwerk and Art of Noise. Synthpop hits like Magnetic Fields 2, Pulstar and Magic Fly are well known tracks even today.

In the meantime in Italy a music style called Italo Disco was dominating discos. Basically Italo Disco consists of rather simple vocals, melodic synth riffs and a four-to-floor beat. It had that recognizable 80's disco sound that people either love or hate these days.

Italo disco became popular in other parts of Europe too. At first spacesynth was just an instrumental version of Italo Disco focusing on its synth side. But eventually it became a genre of its own. Cyber People released successful singles "Polaris" and "Void Vision" for the Memory Records label. Koto developed his own Italo-inspired synth music style and the single "Visitors" was a big hit in 1985.

Soon after there were other similar groups - also outside of Italy. Erik van Vliet from The Netherlands established Laserdance and together with Michiel van der Kuy Laserdance became the most successful spacesynth group ever. Their debut album "Future Generation" (1987) sold approximately 150 000 copies and the singles "Powerrun" and "Humanoid Invasion" were big hits in Europe. Koto and Laserdance could be considered the most popular spacesynth groups. They set the standards of the genre and since the golden era of spacesynth many producers have tried to replicate that sound.

In the early 90's spacesynth started to lose its popularity and almost completely vanished during the 90's when eurodance, house, techno and its subgenres were dominating electronic music charts. Spacesynth was nearly forgotten until it showed some signs of recovering towards the end of the 90s. Now there's growing interest in spacesynth again as 80's melodic sound is getting more popular. During the last few years Hypersound Productions and Alpha Centauri (formerly known as AXIS Records) have released a numerous of spacesynth albums from many new artists. It will be interesting to see and hear how this music is going to evolve. Time will tell.

VIDEO: Η εξέλιξη της ανθρωπότητας σε 4′

Ο Σουηδός ερευνητής Hans Rosling με απλό και κατανοητό τρόπο χρησιμοποιώντας τις νέες τεχνολογίες μας παρουσιάζει την εξέλιξη της ανθρωπότητας τα τελευταία 200 χρόνια σε ένα βίντεο μόλις τεσσάρων λεπτών. 

Χρησιμοποιεί στατιστικά στοιχεία από 200 χώρες τα τελευταία 200 χρόνια! Στο ιδαίτερα ενδιαφέρον διάγραμμα βλέπουμε πως εξελίσσεται το προσδόκιμο ζωής και το μέσο εισόδημα σε κάθε χώρα με το πέρασμα των ετών, από το 1810 εώς σήμερα. 

Είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον το πώς μεταβάλλονται τα στοιχεία σε σημαντικά γεγονότα όπως οι δύο παγκόσμιοι πόλεμοι. Επίσης βλέπουμε σχηματικά την αύξηση του παγκόσμιου πληθυσμού αλλά και τις ανισότητες που δημιουργούνται. 

26 Οκτωβρίου 2013

Τα παιδιά από την Πάτρα !!!

Οι τέσσερις φοιτητές δημιουργησαν τα παιδιά από την Πάτρα που έμελε να γίνει ένα από τα μεγαλύτερα και πιο εμπορικά ελληνικά ...



Μια παρέα φοιτητών κατάφερε να κλέψει τις καρδιές όλων των Ελλήνων! Μπορεί στην πραγματικότητα Τα Παιδιά από την Πάτρα να μην είχαν δεσμούς καταγωγής με την αχαϊκή πρωτεύουσα, όμως είχαν δεσμούς συναισθημάτων, αφού πέρασαν εκεί σχεδόν δέκα χρόνια από τη ζωή τους και έκαναν το όνομά της ν’ ακουστεί σε κάθε γωνιά της Ελλάδας. Γι’ αυτό, το χρυσό κλειδί της πόλης τους ανήκει δικαιωματικά.

Ολα ξεκίνησαν σε μια κατάληψη στον χώρο του Πανεπιστημίου της Πάτρας. Εκεί, ανάμεσα στα ξενύχτια, τις διαμαρτυρίες και την κουβεντούλα των φοιτητών, τέθηκαν και οι πρώτες βάσεις για τη δημιουργία του μεγαλύτερου και πιο εμπορικού ελληνικού συγκροτήματος. Την πρώτη κίνηση έκανε ο Χρήστος Παπαδόπουλος, φοιτητής Μηχανολογίας στο Πολυτεχνείο, παίρνοντας την κιθάρα του και τραγουδώντας για τους συναδέλφους του στην κατάληψη. Αμέσως, τον πλησίασαν ο Αργύρης Παπαγεωργίου, φοιτητής στο Φυσικό, ο Βαγγέλης Δεληκούρας, υποψήφιος πολιτικός μηχανικός, και ο Λάμπρος Καρελάς, ο οποίος σπούδαζε Βιολογία.

Οι τέσσερις αυτοί αποτέλεσαν την αρχική (φοιτητική) version του γκρουπ που έμελλε να... σπάσει ταμεία! Λίγο καιρό μετά το τέλος της κατάληψης, ο Χρήστος, ο Λάμπρος και ο Αργύρης έπιασαν δουλειά ως μουσικοί στην ιστορική μπουάτ «Ιζαμπέλα» στην Πάτρα. Στη συνέχεια, τον Σεπτέμβριο του 1980, ο Παπαδόπουλος και ο Παπαγεωργίου συναντήθηκαν ξανά στην ταβέρνα «Ανθεια», όπου συνεργάστηκαν για πρώτη φορά με τη Ρούλα Μπεκάκου, μια τραγουδίστρια με πολύ ταλέντο. Οι τρεις τους σημείωσαν τόσο μεγάλη επιτυχία, που ο ιδιοκτήτης της ταβέρνας «Ανθεια» πήρε την απόφαση να τους μεταφέρει σε έναν άλλο, μεγαλύτερο χώρο. Ετσι, πήρε το ιστορικό κέντρο «Χάραμα» και τη χειμερινή σεζόν του 1980 - 1981 Τα Παιδιά από την Πάτρα εμφανίστηκαν για πρώτη φορά μπροστά στο κοινό με την ολοκληρωμένη σύνθεσή τους: Λάμπρος Καρελάς, Χρήστος Παπαδόπουλος, Αργύρης Παπαγεωργίου, Βαγγέλης Δεληκούρας και Ρούλα Μπεκάκου.

Η επιτυχία που έκαναν ήταν ασύλληπτη και το ιστορικό κέντρο έγινε μέσα σε ένα βράδυ το απόλυτο στέκι του φοιτητόκοσμου της πόλης. Επειτα από μερικούς μήνες, η μοναδική γυναίκα του γκρουπ χρειάστηκε να αποχωρήσει τόσο από το σχήμα όσο και από την Ελλάδα γενικότερα. Η Ρούλα Μπεκάκου μετακόμισε εκείνη τη χρονιά στη Γερμανία, χάνοντας δυστυχώς την ευκαιρία να ζήσει μαζί με τους άλλους τη χρυσή περίοδο που θα ακολουθούσε λίαν συντόμως. Η ίδια όμως δεν μπορούσε να γνωρίζει αυτήν την εξέλιξη. Τη θέση της στο συγκρότημα πήρε ένας μπουζουξής από τη Σπάρτη, ο Παναγιώτης Μανωλάκος. Ο τελευταίος είχε ήδη αφήσει το στίγμα του στο λαϊκό πεντάγραμμο, καθώς για ένα μεγάλο διάστημα δούλεψε στο πλευρό του Γιώργου Μητσάκη.


Η απρόσμενη επιτυχία
Το καλοκαίρι του 1983 Τα Παιδιά από την Πάτρα αποφάσισαν να φτιάξουν έναν αναμνηστικό δίσκο με τίτλο «Αφιερωμένο εξαιρετικά» προκειμένου να τον μοιράσουν σε χίλιους φίλους φοιτητές από εκείνους που τους αποθέωναν κάθε βράδυ στις live εμφανίσεις τους. Αυτός ο δίσκος άλλαξε τη ζωή τους για πάντα, αφού κατάφερε να πουλήσει εντέλει 350.000 αντίτυπα! Η εν λόγω απρόσμενη σαρωτική επιτυχία έκανε τα μέλη του γκρουπ να πάρουν την απόφαση να φύγουν από την Πάτρα και να αναζητήσουν την τύχη τους στην Αθήνα. Το καλοκαίρι του 1984 η πρωτεύουσα υποδέχτηκε τους φοιτητές που ξεκίνησαν από το «Χάραμα» με ανοιχτές αγκάλες. Οι δύο συναυλίες που έδωσαν Τα Παιδιά από την Πάτρα στον Λυκαβηττό ήταν sold out. Και κάπως έτσι τους δόξασε το πανελλήνιο.

Οι τέσσερις πρώτοι δίσκοι του συγκροτήματος κυκλοφόρησαν μέσω μιας δισκογραφικής εταιρείας που δεν υπάρχει πια, της Pop Eleven, και πούλησαν συνολικά περισσότερα από 700.000 αντίτυπα. Και συνεχίζουν να πουλάνε ακόμη. Την περίοδο που άρχισαν να δουλεύουν στην Αθήνα οι πιο διάσημοι φοιτητές του ελληνικού πενταγράμμου είχαν την τύχη να γνωρίσουν τη νύχτα της πρωτεύουσας σε μία από τις καλύτερες στιγμές της. Από το 1984 μέχρι το 1988 εμφανίζονταν στο κέντρο «Πανόραμα» (γνωστό παλαιότερα ως Το στέκι του Τζίμη του χοντρού), το οποίο ονόμασαν στη συνέχεια «Αχαρνών 77».

Εκεί συνεργάστηκαν με σπουδαία ονόματα του πενταγράμμου, όπως ο Σταμάτης Κόκοτας και η Ρίτα Σακελαρίου. Σε γενικές γραμμές, Τα Παιδιά από την Πάτρα έζησαν σε αυτό το μαγαζί τις πιο ένδοξες στιγμές τους. Ο κόσμος σχημάτιζε ουρές για να τους ακούσει live και οι ιδιοκτήτες αναγκάζονταν να διώχνουν κόσμο, το λιγότερο πεντακόσια άτομα κάθε μέρα, ακόμη και τις Δευτέρες.


Πορεία στον χρόνο
Τα Παιδιά από την Πάτρα (με την ολοκληρωμένη σύνθεσή τους) έμειναν μαζί από το 1980 ώς το 1989. Από εκεί και μετά τα μέλη του συγκροτήματος άρχισαν να σκορπίζουν και κάποιοι από αυτούς να κάνουν σόλο δισκογραφικές δουλειές. Εξάλλου, όταν ένα συγκρότημα αποτελείται από ανθρώπους που είναι στην πλειονότητά τους ισχυρές προσωπικότητες, δύσκολα μπορεί να κρατήσει. Ο Χρήστος Παπαδόπουλος και ο Βαγγέλης Δεληκούρας έκαναν μαζί δύο δίσκους μέχρι το 1991, όταν έπειτα από ένα break ο Παπαδόπουλος και ο Αργύρης Παπαγεωργίου αποφάσισαν να ξαναγίνουν Τα Παιδιά από την Πάτρα και έτσι συνεχίζουν μέχρι σήμερα. Μόνο που τώρα είναι μόνον οι δυο τους και εμφανίζονται στο νυχτερινό κέντρο «Πηγή», στο Γαλάτσι.

Ο Χρήστος Παπαδόπουλος γράφει παράλληλα μουσική για soundtracks. Τα τελευταία δώδεκα χρόνια έχει βάλει την υπογραφή του στη μουσική μερικών από τα πιο πετυχημένα τηλεοπτικά σίριαλ της ελληνικής τηλεόρασης, όπως π.χ. «Κάτι τρέχει με τους δίπλα», «Πρόκληση», «Της αγάπης μαχαιριά», «Για την καρδιά ενός αγγέλου» και πολύ πρόσφατα η «Εξαφάνιση» του Στράτου Μαρκίδη. Ο Βαγγέλης Δεληκούρας, από την άλλη, δεν ασχολείται πια καθόλου με τη μουσική, όχι τουλάχιστον σε επαγγελματικό επίπεδο. Ο Λάμπρος Καρελάς έχει καταφέρει να διαγράψει όλα αυτά τα χρόνια μια ιδιαίτερα αξιόλογη καλλιτεχνική και δισκογραφική πορεία. Αυτήν τη στιγμή εμφανίζεται στη μουσική σκηνή «Εννέα Ογδοα». Ο Παναγιώτης Μανωλάκος, τέλος, έφυγε για τη γειτονιά των αγγέλων στα μέσα της δεκαετίας του ’90.


Οι ιδιαίτερες πατρίδες τους
Κανένα από τα μέλη Των Παιδιών από την Πάτρα δεν ήταν στην πραγματικότητα από την αχαϊκή πρωτεύουσα. Ο Αργύρης Παπαγεωργίου καταγόταν από τον Ορχομενό και από μικρός έψελνε στην εκκλησία. Ο Λάμπρος Καρελάς μεγάλωσε στην Καρδίτσα και έπαιζε ακορντεόν σχεδόν από τότε που θυμάται τον εαυτό του. Ο Βαγγέλης Δεληκούρας, ο μοναδικός Αθηναίος της παρέας, ήξερε κιθάρα. Ο Χρήστος Παπαδόπουλος, από τα Γρεβενά, ξεκίνησε παίζοντας τρομπέτα στη Φιλαρμονική της πόλης του σε ηλικία εννέα ετών και πριν ακόμα κλείσει τα έντεκα είχε γίνει κιόλας πολύ καλός τόσο στην κιθάρα όσο και στο μπουζούκι. Ο Παναγιώτης Μανωλάκος, τέλος, ήταν ο master του μπουζουκιού από τη Σπάρτη.


Ξέρετε ότι...
- Τα παιδιά από την Πάτρα έφεραν τη δική τους μουσική επανάσταση βάζοντας τα λαϊκά τραγούδια του Ζαγοραίου, του Ακη Πάνου και άλλων μεγάλων δημιουργών στα φοιτητικά στέκια, όπου μέχρι τότε ακούγονταν κυρίως τραγούδια του Θεοδωράκη, μιας και μιλάμε για τη μεταπολιτευτική περίοδο.

-Ο μόνος από την ομάδα των φοιτητών που σχημάτισαν Τα Παιδιά από την Πάτρα, ο οποίος πήρε τελικά το πτυχίο του, είναι ο Χρήστος Παπαδόπουλος.

-Ολα τα μέλη του συγκροτήματος έπαιζαν μουσικά όργανα και τραγουδούσαν, εκτός από τον αείμνηστο Παναγιώτη Μανωλάκο, ο οποίος όμως έδινε ρέστα με το μπουζούκι του.

-Την εποχή που Τα Παιδιά από την Πάτρα ζούσαν τις πρώτες μεγάλες δόξες τους, πολλές παρέες Αθηναίων πήγαιναν Σαββατοκύριακα στην Πάτρα για να τους απολαύσουν live.

-Το όνομα Τα Παιδιά Από την Πάτρα το εμπνεύστηκε ο Γιώργος Φαληρέας, ο οποίος υπήρξε και παραγωγός του πρώτου δίσκου τους.

-Το καλοκαίρι του 1985 έδωσαν συνολικά 68 συναυλίες σε όλη την Ελλάδα, συγκεντρώνοντας σε καθεμία από αυτές περισσότερους από 5.000 ανθρώπους.

-Ο Ακης Πάνου είπε κάποτε για Τα Παιδιά από την Πάτρα ότι «ο Λάμπρος είναι η φωνή του συγκροτήματος, ο Βαγγέλης είναι το μυαλό του και ο Χρήστος η ψυχή του!».

-Κόρη του Παναγιώτη Μανωλάκου είναι η Μαρίνα Μανωλάκου, η οποία έγινε γνωστή τραγουδώντας μαζί με τον Πασχάλη Τερζή το «Αρχιπέλαγος».


ΗΛΙΑΣ ΜΑΡΑΒΕΓΙΑΣ

Μια μελισσούλα που χόρευε pogo

n
Ιδέα τολμηρή, παρακινδυνευμένη, ίσως και παράλογη. Συναυλία του Κώστα Μπίγαλη στο «8ball», γνωστό μεταλάδικο της πόλης. Στο πρώτο άκουσμα της είδησης, οι αντιδράσεις ήταν επιφυλακτικές. Αλήθεια, πότε ακούγαμε εμείς Μπίγαλη;
Καλοκαίρι, αρχές δεκαετίας 1990. Οικογενειακές διακοπές στον Όρμο Παναγιάς στη Χαλκιδική. Υποχρεωτικός ύπνος το μεσημέρι, κι ενώ διαβάζω Αστερίξ, ο μοναδικός τοπικός σταθμός που πιάνει το Sony Walkman μου παίζει ασταμάτητα την καινούρια επιτυχία του Κώστα Μπίγαλη, «Μικρή μου Μέλισσα».
Εγώ προσωπικά, ελληνικά δεν ακούω. Ούτε έντεχνα, ούτε λαϊκά... Είμαι punk, indie, hipster, alternative, όπως θες πες το. Γιατί όμως προ μηνών, κατά τη διάρκεια πάρτι στο «Rover», έπαιξε τη «Μέλισσα» και ήξερα όλο το τραγούδι απέξω; Γιατί βυθίστηκε σε έκσταση όλο το μαγαζί και χορεύαμε σαν δαιμονισμένοι; Ποιο σημείο του εγκεφάλου μας λοιπόν είναι υπεύθυνο για την ανάκληση θαμμένων παιδικών κι εφηβικών μουσικών αναμνήσεων;
Παρασκευή 4 Οκτωβρίου 2013. Κατεβαίνοντας προς κέντρο με το λεωφορείο για τη συναυλία, μας πιάνει μια περίεργη μελαγχολία: «Λες να είναι μάπα;». Φτάνοντας στο «8ball», ο κόσμος έχει αρχίσει ήδη να μαζεύεται. Παράξενος κόσμος για τα δεδομένα του μαγαζιού, άνθρωποι διαφορετικοί μεταξύ τους, διστακτικοί... Σιγά σιγά όμως, υπό τις μουσικές επιλογές του Μπάμπη Μπατμανίδη, χαλαρώνουμε. Ο χρόνος αρχίζει να γυρίζει πίσω...
Αθάνατα ελληνικά 90s! Παντελόνι τζιν, φυσικά ανεβασμένο μέχρι τις μασχάλες, ζώνη Levi’s 501, μαύρο κορμάκι και παπούτσια Stan Smith δεμένα σφιχτά. Θυμάμαι ότι μου αρέσαν τα αγόρια που είχαν μαλλί «καπελάκι». Τα πρώτα μας εφηβικά πάρτι, δειλές αγκαλιές, το πρώτο μας φιλί στα σκοτεινά. Τα γλυκά χρόνια μιας εφηβείας χωρίς κινητό, χωρίς τον Μεγάλο Αδερφό των social media να παρακολουθεί την κάθε μας κίνηση. Στον πρώτο μου, παιδικό, έρωτα έστειλα χαρτάκι την ώρα του μαθήματος και του αφιέρωσα ένα τραγούδι της Γαρμπή. Μου απάντησε με ένα του Καλλίρη. Στο «8ball» παίζει το «Σε Θέλω», Aris Thomas and Modern Fears. Κάποιος δίπλα μου φωνάζει στους φίλους του: «Ρε, αυτό το είχα σε κασέτα!!»
Και τότε, στη σκηνή ανεβαίνει ο Κώστας Μπίγαλης. Ένας γλυκός, χαμογελαστός άνθρωπος, σεμνός και ευγνώμων για την ανταπόκριση του κόσμου. Στην αρχή, δεν θα σας το κρύψω, η ατμόσφαιρα θύμιζε λίγο μπουζούκια. Αρχίσαμε σταδιακά να πλησιάζουμε περισσότερο τη σκηνή, δεν χωρούσαμε πια κάτω, και τα πράγματα αγρίεψαν. Ένα ετερόκλητο πλήθος κόσμου πλημμύρισε τη σκηνή και χόρευε μανιασμένο, ο καθένας με τον τρόπο του. Μουσάτοι τύποι με τατουάζ και σκουλαρίκια κάνανε crowd surfing στο «Η Κόρη του Περιπτερά». Καλοντυμένες νεαρές κυρίες, με το ποτό στο χέρι, λικνίζονταν όλο χάρη στη «Ρίνα- Κατερίνα», βγαλμένες από το καλλιτεχνικό ρεπορτάζ δελτίου ειδήσεων. Ξεχυθήκαμε πάνω στον Μπίγαλη, τον αγκαλιάσαμε, τον σηκώσαμε στα χέρια. Κάποιος ωραίος τύπος του φόρεσε ένα κόκκινο καπέλο, κι αυτός απτόητος, γελώντας μας τραγούδησε «Το καπελάκι μου στραβά / Χώρισα κι άντε γεια χαρά!».
Στη «Μελισσούλα» δεν άντεξα. Αφού χόρεψα ένα δαιμονισμένο pogo επί σκηνής (αυτό ξέρω, τι να κάνω), θυμήθηκα το καλοκαίρι στην Χαλκιδική, την εφηβεία μου, τη χαμένη μου παιδική αθωότητα, και βλέποντας τα πρόσωπα των ανθρώπων γύρω μου, ξαφνικά κατάλαβα. Γι’ αυτό ήμασταν όλοι εκεί. Δεν έχει σημασία πού έφτασε ο καθένας μας, τι δουλειά κάνουμε, πού βγαίνουμε, αν την επόμενη ημέρα θα μιλάμε μεταξύ μας. Αυτή η μαγεία που βιώσαμε εκείνο το βράδυ ήταν οι συλλογικές αναμνήσεις μιας ολόκληρης γενιάς που χάθηκε, αποξενώθηκε, μεγάλωσε. Για ένα βράδυ, για λίγες ώρες, ήμασταν όλοι μια παρέα, ένας οργανισμός, μια καρδιά που χτυπούσε στους ρυθμούς της Ελλάδας των 90s. Γι’ αυτό σε φίλησα, κύριε Μπίγαλη. Κι ας μην ήσουν ποτέ ο Jim Morrison.

 Της Δήμητρας Κούτλα

25 Οκτωβρίου 2013

Τι σημαίνουν τα ονόματα στις Ευρωπαϊκές πρωτεύουσες .

Ποιο όνομα ευρωπαϊκής πρωτεύουσας σημαίνει «η πόλη της χαράς»; Ποια πόλη της Γηραιάς Ηπείρου συνδέεται με… αρκούδες; 
Τι δουλειά έχει ο Οδυσσέας στη Λισαβόνα και γιατί μία από τις σπουδαιότερες πρωτεύουσες της Γηραιάς Ηπείρου οφείλει το όνομά της σε μια αδελφοκτονία;

Η ετυμολογία και η ονοματολογία των ευρωπαϊκών πρωτευουσών κρύβουν μικρά μυστικά, από απλώς ενδιαφέροντα έως αναπάντεχα και πιπεράτα, κι εμείς τα συγκεντρώνουμε, για να ξέρετε τα πάντα γύρω από τα… αστικά «βαφτίσια» από την Ισλανδία μέχρι την Κύπρο.

Ἀθῆναι
Το όνομα της πόλης της Αθήνας, όσο και της θεάς Αθηνάς που ανέκαθεν σχετιζόταν με την πόλη, φαίνεται να μην είναι Ελληνικής και πιθανώς μη Ινδοευρωπαϊκής καταγωγής αφού είναι μάλλον κατάλοιπο του προελληνικού γλωσσικού υποστρώματος της Αττικής, της γλώσσας δηλαδή που μιλούσαν οι κάτοικοι του ελλαδικού χώρου πριν την έλευση των ελληνικών φύλων.
 Σε παλαιότερα ελληνικά, όπως μαρτυρείται και στα Ομηρικά Έπη, το όνομα της πόλης ήταν στον ενικό ως Ἀθήνη και αργότερα μετατράπηκε στον πληθυντικό ως Ἀθῆναι όμοια με άλλες πόλεις όπως τις Θήβες (Θῆβαι) και τις Μυκήνες (Μυκῆναι). Κατά τον Μεσαίωνα το όνομα αποδόθηκε στην καθομιλουμένη στον ενικό αν και λόγω του συντηρητισμού του γραπτού λόγου και του γλωσσικού ζητήματος η επίσημη ονομασία παρέμεινε ως Ἀθῆναι μέχρι την κατάργηση της καθαρεύουσας.
Παλαιότερα, είχαν προταθεί άλλες ετυμολογήσεις από λόγιους του 19ου αιώνα. Ο Κρίστιαν Λόμπεκ πρότεινε ως ρίζα του ονόματος την λέξη ἄθος ή ἄνθος για να δηλώσει την Αθήνα ως πόλη ανθούσα. Μετέφρασε ακόμη την πόλη στα λατινικά ως Florentia. Ο Λούντβιχ Ντεντερλάιν πρότεινε ως ρίζα το επικό ρήμα θάω (θέμα θη–), δηλαδή θηλάζω, που δηλώνει ότι η Αθήνα έχει εύφορη γη.
Κατά την μυθολογία λέγεται ότι η πόλη έχει το όνομα της θεάς Αθηνάς, μετά από τον αγώνα της με τον θεό της θάλασσας Ποσειδώνα για να αναδειχθεί το καλύτερο δώρο, που είχε καθένας για την πόλη. Συγκεκριμένα ο πρώτος βασιλιάς της Αθήνας Κέκροπας, ο οποίος ήταν μισός άνθρωπος και μισός φίδι, έπρεπε να αποφασίσει ποιος θα ήταν ο προστάτης της πόλης. 
Οι δύο θεοί Ποσειδώνας και Αθηνά θα έκαναν από ένα δώρο στον Κέκροπα και όποιος έκανε το καλύτερο, αυτός θα γινόταν προστάτης. Εμφανίστηκαν και οι δύο μπροστά στον Κέκροπα και πρώτος ο Ποσειδώνας χτύπησε την τρίαινά του στο έδαφος και εμφανίστηκε ένα ρυάκι με γάργαρο νερό. Μετά η Αθηνά χτύπησε το δόρυ της στο έδαφος και εμφανίστηκε μια μικρή ελιά. 
Ο Κέκροπας παραξενεύτηκε αλλά και εντυπωσιάστηκε από το δώρο της Αθηνάς και αποφάσισε να διαλέξει το δώρο της και αυτήν ως προστάτιδα της πόλης. Έτσι πήρε η Αθήνα το όνομά της. Όμως, ο Ποσειδώνας, θυμωμένος με τον Κέκροπα, καταράστηκε την Αθήνα να μην έχει ποτέ αρκετό νερό. Έτσι από τότε ξεκίνησε το πρόβλημα της λειψυδρίας που ταλαιπωρούσε την Αθήνα.

Άμστερνταμ
Σημαίνει φράγμα του ποταμού Άμστελ – για πρώτη φορά αναφέρθηκε τον 13ο αιώνα, όταν επρόκειτο ακόμη για ένα μικρό ψαροχώρι κοντά στο φράγμα του ποταμού, οι κάτοικοι του οποίου έχτισαν μια γέφυρα, και ο Κόμης της περιοχής τους παρείχε ένα πιστοποιητικό, ότι «οι κάτοικοι κοντά στο φράγμα του Άμστελ (Amestelledamme) εξαιρούνται από την πληρωμή προμήθειας για να περάσουν τη γέφυρα». Η λέξη Amstel με τη σειρά της προέρχεται από την ολλανδική φράση «Aeme stelle», δηλαδή «περιοχή όπου αφθονεί το νερό».
Βαρσοβία
Η πολωνική πρωτεύουσα ονομάζεται από τους ντόπιους Warszawa, και στην κυριολεξία σημαίνει «αυτή που ανήκει στον Warsz». Σύμφωνα με τον θρύλο, ένας ψαράς με το όνομα Wars ερωτεύτηκε μια γοργόνα που ζούσε στον ποταμό Βιστούλα και ονομαζόταν Sawa, και από τον γάμο τους προέκυψε το όνομα της πόλης. 
Η πιο «πεζή» εκδοχή θέλει τον Warsz να είναι ένας ευγενής του 13ου αιώνα ο οποίος είχε στην ιδιοκτησία του ολόκληρη την περιοχή όπου σήμερα εκτείνεται η συνοικία Mariensztat.
Βελιγράδι
Το όνομα Beograd της σερβικής πρωτεύουσας προέρχεται από τις σλαβικές λέξεις beo και grad, που σημαίνουν αντίστοιχα «λευκή πόλη». Το Βελιγράδι ονομάστηκε «Λευκή Πόλη» εξαιτίας του άσπρου τείχους του φρουρίου μέσα στο οποίο φώλιαζε ο οικισμός.

Βερολίνο
Δύο διαφορετικές εκδοχές υπάρχουν για την ετυμολογία της ονομασίας Berlin, που ωστόσο μοιράζονται την ίδια… αγριότητα. Σύμφωνα με την προφορική παράδοση των Γερμανών, το όνομα προκύπτει από την γερμανική λέξη Bär, που σημαίνει αρκούδα – εξ ου και η άρκτος έχει γίνει σύμβολο της σημαίας της πόλης. 
Ωστόσο, η πιο πιθανή εξήγηση είναι αυτή που θέλει την ρίζα «berl» να έχει σλαβική προέλευση. Συγκεκριμένα, σημαίνει «βάλτος» και οι πρώτοι σλάβοι έποικοι της περιοχής έδωσαν στην πόλη αυτό το όνομα επειδή χτίστηκε στο επίπεδο του «βαλτώδους» ποταμού Spree.
Βουδαπέστη
Είναι ευρέως γνωστό ότι η ουγγρική πρωτεύουσα οφείλει το όνομά της στο «πάντρεμα» των δύο της πλευρών, της Βούδας και της Πέστης. Πού οφείλει όμως το όνομά της η καθεμία από αυτές; 
Οι γλωσσολόγοι και ιστορικοί καταλήγουν ότι η Βούδα ονομάστηκε έτσι εξαιτίας του Bleda ή Buda, αδελφού του γνωστού Ούννου, Αττίλα, ο οποίος ίδρυσε τον οικισμό. Μια άλλη εκδοχή κάνει λόγο για ετυμολογική σύνδεση με την λέξη «voda», ήτοι «νερό». Από την άλλη, η Πέστη ίσως οφείλει το όνομά της στον χαρακτηρισμό «Πέσσιον» που της απέδωσε ο Πτολεμαίος και στην ουσία σημαίνει φρούριο ή και σπηλιά.

Βουκουρέστι
Το όνομα της ρουμανικής πρωτεύουσας (Bucuresti), παρ’ ότι συνδέεται με το αρσενικό όνομα Bucur – που διάφοροι μύθοι τον θέλουν να είναι είτε πρίγκιπας, είτε ληστής, είτε βοσκός/ψαράς/κυνηγός, οι ντόπιοι προτιμούν την πιο «ευχάριστη» ετυμολογική εκδοχή: Αυτή που υποστηρίζει πως Βουκουρέστι σημαίνει «η πόλη της χαράς» – από την λέξη bucur που στα ρουμανικά σημαίνει χαρά, ευτυχία.
Βρυξέλλες
Η πρώτη αναφορά στο όνομα του μικρού τότε οικισμού που θεμελίωσε την πόλη με την κατασκευή ναού σε ένα νησάκι του ποταμού Senne, έγινε από έναν επίσκοπο της περιοχής το 695μ.Χ. Τότε ήταν που ανέφερε έναν οικισμό με το όνομα Brosella, που ετυμολογικά σημαίνει «το σπίτι πάνω στον βάλτο». Πεζό… αλλά ακριβές.
Δουβλίνο
Η ιρλανδική πρωτεύουσα πήρε το όνομά της από τις λέξεις «dubh» και «linn» που σημαίνουν «μαύρη λίμνη». Στην ιρλανδική διάλεκτο μάλιστα το «dubh» διαβάζεται «δουφ», δηλαδή το αρχικό όνομα της πόλης ήταν Δουφλίνο. 
Παρ’ όλα αυτά, στην συνέχεια επικράτησε αντί για “dubh” να γράφεται “dub” με μια τελεία πάνω από το “b”. Στην συνέχεια η τελεία παραλείφθηκε και το όνομα πήρε την τελική του (γραπτή και ακουστική) μορφή «Dublin».

Ζάγκρεμπ
Ο θρύλος της «βάφτισης» της κροατικής πρωτεύουσας συνοδεύεται από την ιστορία ενός κροάτη αντιβασιλέα, ο οποίος οδηγούσε το στράτευμά του σε μια έρημη, άνυδρη περιοχή, με αποτέλεσμα να έχουν διψάσει όλοι σε επικίνδυνο βαθμό. Κάποια στιγμή, ο αντιβασιλέας έμπηξε το σπαθί του στη γη σε μια κίνηση απόγνωσης, και τότε ανάβλυσε νερό. Διέταξε τους στρατιώτες του να σκάψουν στην περιοχή και εκείνοι βρήκαν ολόκληρη υπόγεια «δεξαμενή» νερού, στο σημείο όπου τελικά θεμελιώθηκε η πόλη Ζάγκρεμπ (“zagrabiti” στα κροατικά σημαίνει «ξεθάβω λαβράκι»).
Κίεβο
Το «Κίεβο» προέρχεται από την αγγλική ονομασία «Kiev», ωστόσο οι αρχές της Ουκρανίας υποστηρίζουν την γραφή «Kyiv», η οποία αντιστοιχεί στην πραγματική ονομασία της πόλης. Αυτή προέρχεται από τον Kyi και τα τρία του αδέρφια, που ίδρυσαν τον Μεσαίωνα την πόλη, της οποίας το όνομα σημαίνει «αυτή που ανήκει στον Kyi».
Κοπεγχάγη
Το όνομα της δανικής πρωτεύουσας προέρχεται από το αρχικό όνομα Køpmannæhafn, που σημαίνει «το λιμάνι των εμπόρων».
Λευκωσία
Στα αρχαία χρόνια, η πόλη ονομαζόταν Λήδρα. Αργότερα, σύμφωνα με την ιστοσελίδα του δήμου, μετονομάστηκε σε Καλλινίκιση και στην συνέχεια σε Λευκοθέα, Λευκουσία και Λευκωσία. Οι Φράγκοι κατακτητές, για ανεξήγητους λόγους, μετά το πέρασμά τους από την περιοχή έγραψαν για την «Civitas Nicosie», δίνοντας στην πόλη το διεθνές της όνομα «Nicosia». Ωστόσο, το Λευκωσία συνδέεται με το προσωνύμιο της αρχαιότητας «η πόλη των Λευκών Θεών» ή με την φράση «Λευκή Περιουσία».

Λισαβόνα
Η επικρατέστερη άποψη για την ετυμολογία της πορτογαλικής πρωτεύουσας αναφέρεται σε μια φοινικική φράση που σημαίνει «ασφαλές λιμάνι». Υπάρχει όμως και μια πιο… ελληνικού ενδιαφέροντος εκδοχή, αυτή που θέλει τον Οδυσσέα να περνά από την περιοχή και να ιδρύει την πόλη που ονόμασε «Ολισσιπόνα», (πόλη του Ulysses, δηλαδή του Οδυσσέα).
Λονδίνο
Υπάρχουν δεκάδες θεωρίες για την «βάφτιση» της αγγλικής πρωτεύουσας, αλλά καμία δεν έχει εδραιωθεί με βεβαιότητα ως η σωστή. Από τις επικρατέστερες πάντως είναι αυτή που κάνει λόγο για τον Βασιλιά Lud που εξουσίασε την πόλη στα προ-ρωμαϊκής εποχής χρόνια. Δείτε εδώ αναλυτικά την εκτεταμένη «φιλολογία» περί του ονόματος του Λονδίνου.

Λουξεμβούργο
Η ονομασία της πόλης (και κατ’ επέκταση της χώρας) του Λουξεμβούργου προέρχεται από την κέλτικη φράση «lucilem burg», που σημαίνει «μικρό κάστρο».
Μαδρίτη

Κάποτε οι ρωμαίοι θεμελίωσαν έναν οικισμό στις όχθες του ποταμού Manzanares, τον οποίο ονόμασαν Matrice. Σταδιακά, και με το πέρασμα διαφόρων κατακτητών, κυρίως Αράβων από εκεί, το όνομα εξελίχθηκε σε Mayrit και Majerit, ως αναφορά στον ποταμό που «έδινε ζωή» (από το αραβικό «al-Majrit» – πηγή νερού). 
Σταδιακά, το Majerit εξελίχθηκε στο σημερινό Madrid. Επιπλέον, κάποιοι υποστηρίζουν πως το όνομα συνδέεται και με την λέξη «madroño», που σημαίνει «φραουλιά» στα ισπανικά. Προφανώς, το συγκεκριμένο φυτό ευδοκιμούσε στην περιοχή, γι’ αυτό αποτέλεσε και μέρος του εμβλήματος της πόλης στα μεσαιωνικά χρόνια.
Μόσχα
Η Μόσχα πήρε το όνομά της από τον ποταμό Moskva που την διασχίζει, του οποίου το όνομα με τη σειρά του σημαίνει «σκοτεινός» και «θολός». Άλλες εκδοχές αναφέρουν πως το όνομα σημαίνει «το ποτάμι των αρκούδων» ή πως συνδέεται με την μογγολική λέξη «mushka», που σημαίνει «απόκρημνος» και αναφέρεται στο τοπίο της αρχικής πόλης.
Μπρατισλάβα
Ο Πρίγκιπας Bräslav έδωσε το όνομά του στην πρωτεύουσα της Σλοβακίας, το όνομα της οποίας στην κυριολεξία σημαίνει «η δόξα του Μπράσλαβ». Ο συγκεκριμένος ευγενής πολέμησε για να εξαπλωθεί προς το Βασίλειο της Ανατολικής Φραγκίας τον 9ο αιώνα μ.Χ. – και τα κατάφερε μέχρι το 900, χρονολογία κατά την οποία οι Ούγγροι τερμάτισαν τη βασιλεία του.
Όσλο
Η νορβηγική πρωτεύουσα ήταν αρχικά γνωστή ως Áslo (και αργότερα ως Óslo). Ως εκ τούτου, θεωρείται πως το όνομά της προέρχεται είτε από την λέξη ås (κορυφή) – και επομένως σημαίνει «το λιβάδι ανάμεσα στις κορυφογραμμές» – είτε από τους θεούς της νορβηγικής παράδοσης Aesir – και επομένως σημαίνει «πόλη των θεών».
Παρίσι
Στην εποχή του χαλκού, στις όχθες του ποταμού Σηκουάνα ζούσαν οι άνθρωποι μιας βελγικής φυλής που ονομαζόταν Parisii, η οποία μάλιστα πρωτοστάτησε στην επανάσταση απέναντι στον Ιούλιο Καίσαρα αργότερα, το 52π.Χ. Η πόλη που αναπτύχθηκε σταδιακά στην περιοχή πήρε το όνομά της από αυτή τη φυλή.

Πράγα
«Πράγα» στα σλαβικά σημαίνει «πέρασμα» και το όνομα της τσεχικής πρωτεύουσας κατά πάσα πιθανότητα αναφέρεται στο «πέρασμα» που αποτελεί για την ευρύτερη περιοχή που διασχίζει ο ποταμός Βλατάβας. 
Μία πιο «επική» εκδοχή αναφέρει πως το όνομα Praha προέρχεται από την τσέχικη λέξη práh (κατώφλι) και η πόλη ονομάστηκε έτσι όταν η σύζυγος του μυθικού ιδρυτή της δυναστείας των Premyslid, η οποία διέταξε «η πόλη να χτιστεί εκεί που ένας άνδρας μπορεί να λαξεύσει το κατώφλι του σπιτιού του», κάνοντας αναφορά σε κάποιο φυσικό «κατώφλι» από πέτρα, το οποίο όμως δεν έχει βρεθεί ποτέ.
Ρέυκιαβικ
Στα ισλανδικά σημαίνει «καπνισμένος κόλπος», και δεν είναι δύσκολο να αντιληφθούμε το γιατί, αν λάβουμε υπόψη τα μπαρουτοκαπνισμένα ηφαίστεια που αναστατώνουν την βόρεια Ευρώπη ανά διαστήματα.
Ρώμη
Μάλλον ευρέως γνωστή, η ιστορία της ονομασίας της αιώνιας πόλης θέλει τον Ρέμο και τον Ρωμύλο να την ιδρύουν. Συγκεκριμένα, η παράδοση αναφέρει πως την ίδρυσε και την βάφτισε ο Ρωμύλος, αφού σκότωσε τον αδερφό του μετά από μια φιλονικία. Πιο σύγχρονες γλωσσολογικές προσπάθειες να εντοπίσουν την ετυμολογία της λέξης, κάνουν λόγο για την ελληνική λέξη «ρώμη» (γενναιότητα).

Σαράγιεβο
Η πρωτεύουσα της Βοσνίας οφείλει το όνομά της στις τουρκικές λέξεις «saray ovasi» που στην κυριολεξία σημαίνουν «το χωράφι γύρω από το σαράι».
Σόφια
Η βουλγαρική πρωτεύουσα πήρε το όνομά της από τον περίφημο αρχαίο ναό της Ιερής Σοφίας που είχε χτιστεί στην πόλη τον 6ο αιώνα – και ως εκ τούτου σχετίζεται με την ελληνική έννοια της σοφίας. Το όνομά της βέβαια το έδωσε στην πόλη αρκετά αργότερα, τον 14ο αιώνα – ως τότε η πόλη ονομαζόταν Sredets.

Στοκχόλμη
Η λέξη stock στα σουηδικά σημαίνει «κορμός» και η λέξη holm «νησάκι». Με άλλα λόγια, το «νησάκι των κορμών» αναφέρεται πιθανότατα στο νησάκι Helgeandsholmen στο κέντρο της σημερινής πόλης, όπου ίδρυσε την Στοκχόλμη ο Birger Jarl για να προστατεύσει την Σουηδία από ξένες επιδρομές.
Τίρανα
Η αλβανική πρωτεύουσα, σύμφωνα με τις επικρατέστερες θεωρίες, πήρε το όνομά της είτε από το οχύρωμα Tirkan στην πλαγιά του Dajti, είτε από την ελληνική λέξη «τύρος» που αναφέρεται στα γαλακτοκομικά προϊόντα, το εμπόριο των οποίων αποτελούσε την κυριότερη πηγή εσόδων της περιοχής. 

24 Οκτωβρίου 2013

Γιατί αλλάζει η ώρα;

Ο Βενιαμίν Φραγκλίνος είχε την ιδέα για την αλλαγή της ώρας το 1784, ώστε να υπάρχει διαθέσιμο περισσότερο φυσικό φως κατά τους θερινούς μήνες. 

Πρωτοεφαρμόστηκε στον 20ο αιώνα όταν ο άνθρωπος "άλλαξε" τα... φώτα στο χρόνο, αρχίζοντας από τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, ώστε να εξοικονομηθούν ενεργειακοί πόροι. Αν έχεις ήλιο στις 8 το βράδυ, δεν ανάβεις τα φώτα και περισσεύει πετρέλαιο για να αλληλοσκοτωνόμαστε. Μετά καταργήθηκε, εμφανίστηκε στο Β' Παγκόσμιο και μετά την ενεργειακή κρίση του 1973, ήρθε για να μείνει.

Στην Ελλάδα το υιοθετήσαμε το 1973. Το 1997 η κυβέρνηση διατύπωσε τη σκέψη να μην εφαρμόσουμε τη θερινή ώρα ώστε να συγκλίνουμε "ωρολογιακώς" με την κεντρική Ευρώπη, αλλά πρυτάνευσαν σοφότερες σκέψεις. Σήμερα γύρω στις 70 χώρες εφαρμόζουν το μέτρο.

Στην Ε.Ε. ως το 1996 κάθε χώρα έκανε τα δικά της, εμείς για παράδειγμα εφαρμόζαμε τη χειμερινή ώρα τον Σεπτέμβριο. Μετά ανέλαβαν οι Βρυξέλλες και η χειμερινή ώρα ισχύει από την τελευταία Κυριακή του Οκτωβρίου. Η θερινή ώρα (για την οποία γίνεται η ιστορία) ισχύει από την τελευταία Κυριακή του Μαρτίου.

Μάλιστα η αλλαγή της ώρας είναι κατοχυρωμένη με κοινοτική οδηγία (2000/C 337 Ε/18).
Η ώρα Γκρίνουιτς δεν αλλάζει γι' αυτό το καλοκαίρι η Ελλάδα είναι 3 ώρες και το χειμώνα 2 ώρες μπροστά από το Γκρίνουιτς. Κάποια πράγματα πρέπει να μένουν σταθερά σε αυτό τον κόσμο.


Η κανονική ώρα θεωρείται η χειμερινή ενώ η τεχνητή-θερινή (ανθρώπινη παρέμβαση) γίνεται εν όψει καλοκαιριού στα τέλη Μαρτίου.

Φυσικά δεν προσαρμόζονται όλες οι χώρες στην αλλαγή ώρας. Το... παιχνίδι με τις ώρες δεν το παίζουν οι χώρες που βρίσκονται κοντά στον Ισημερινό, όπου η μέρα διαρκεί 12 ώρες και η νύχτα άλλες τόσες. Αντίθετα, όσο πιο κοντά κατευθύνεται κανείς προς τους Πόλους τόσο περισσότερο ηλιακό φως είναι διαθέσιμο κατά τις πρωινές και βραδινές ώρες. Επίσης, άλλο πρόγραμμα ακολουθούν οι Βορειοαμερικανοί, άλλο οι Ευρωπαίοι, άλλο οι Νοτιοαμερικανοί....

Η επίσημη ονομασία στην Ελλάδα -όπως ήδη αναφέρθηκε- είναι η "θερινή" και η "χειμερινή" ώρα. Οι Αγγλοσάξονες, προτιμούν το εφετζίδικο Daylight Saving Time, που στα ελληνικά δημιουργεί το μάλλον άσχημο ακρωνύμιο ΧΕΗΦ, αν το μεταφράσουμε στο "Χρόνος Εξοικονόμησης Ηλιακού Φωτός".

Για την αλλαγή ώρα οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι έχουν κάθε λόγο να διαμαρτύρονται, διότι ούτε τα φυτά ούτε τα ζώα παίρνουν τηλέφωνο για να μάθουν την ώρα και θέλουν μερικές εβδομάδες προσαρμογής. Επίσης, άνθρωποι με προβλήματα αϋπνίας βρίσκουν μια καλή αφορμή για γκρίνια.

Ο καθ' ύλην αρμόδιος για τις αλλαγές της ώρας είναι το υπουργείο Μεταφορών & Επικοινωνιών και αυτό δεν είναι ελληνική ιδιοτροπία. Στις ΗΠΑ, επίσης, το υπουργείο Μεταφορών λέει στους Αμερικανούς τι να κάνουν με τα ρολόγια τους και πότε.

Το μέρος του κόσμου το οποίο είναι περισσότερο μπερδεμένο όσον αφορά στις αλλαγές της ώρας είναι η Πολιτεία της Ιντιάνα στις ΗΠΑ (περιμένατε να είναι κάπου αλλού;), όπου υπάρχουν τρεις παραλλαγές στο πότε και πώς αλλάζει η ώρα, μπερδεμένοι άνθρωποι.

22 Οκτωβρίου 2013

Φωτογραφίες από το Ferrari Club που πήγε στις Σέρρες

Πριν από λίγες ημέρες το Ferrari Club Hellas ταξίδεψε μέχρι τις Σέρρες. Εκεί, τα μέλη του club που είναι και ιδιοκτήτες των θρυλικών super cars βρέθηκαν στο αυτοκινητοδρόμιο της πόλης και σε ασφαλή περιβάλλον οδήγησαν τα αυτοκίνητά τους... τέρμα γκάζι.
Όσοι τυχεροί βρέθηκαν στην πίστα θαύμασαν από κοντά τα ιταλικά δημιουργήματα όπως, F40, 430, 360, 355 κ.ά. Περισσότερα από 20 αυτοκίνητα βρέθηκαν στο... γνωστό σημείο συνάντησης και όπως ήταν αναμενόμενο τα περισσότερα έφυγαν χωρίς.. λάστιχα! Το zougla.gr εξασφάλισε αποκλειστικές φωτογραφίες από την εκδήλωση που ήταν και η πανελλαδική ετήσια για το 2013.

 

Ferrari 16M Scuderia... Μόλις 499 έχουν κατασκευαστεί παγκοσμίως...



H 575 Maranello επί το έργον... 



Όχι μία αλλά τρεις κούκλες...



Εδώ αν προτιμάτε στην ανοιχτή έκδοση... (η 16Μ που αναφέραμε!)



Και εδώ σε κλειστή έκδοση η 430 Scuderia... 



Η 355 περιμένει... 



Το όνομα μιλά από μόνο του...



Η 355 στην πίστα... 



Τέρμα γκάζι και απόλυτη ικανοποίηση...



Μοναδική η αίσθηση να οδηγείς Ferrari στην πίστα των Σερρών...



Χωρίς λόγια...



Στα padocks...



Τα αναμνηστικά όσων συμμετείχαν στην εκδήλωση του Ferrari Club Helas...



H απόλυτη Ferrari F40...



H F40 έχει ηλικία πάνω από 20 ετών αλλά απλά... δεν υπάρχει!!!



Ίσως η κορυφαία Ferrari ever...



Tα θηρία περιμένουν την εκκίνηση στην ευθεία της πίστας...



Δε φέρει τυχαία τον αριθμό 1 στο καπό... 



Στη σειρά... 



Τόσες πολλές Ferrari που να δεις μαζεμένες; 



Η F40 από πίσω... 




Παναγία μου... 



Μπαίνοντας στην πίστα για να γράψει γύρους...



Η κίτρινη Ferrari σπάει τη μονοτονία του κόκκινου...



Ωπ... και μία γαλάζια Ferrari

Θαυμάστε κινητήρα...

πηγή: http://www.zougla.gr